Janosik, brawa i atmosfera święta

W Biel­sku-Białej dało się wyczuć atmos­ferę świę­ta, wydarzenia wyjątkowego i pon­ad­prze­cięt­nego. I takim zresztą był wczo­ra­jszy mecz pomiędzy miejs­cowym Podbeskidziem, a Lechem. Jed­nak tym razem nie o samym spotka­niu. Warto trochę pomówić o tym, co dzi­ało się na try­bunach Sta­dionu Miejskiego przy Rychlińskiego.

 

Pier­wsi sym­pa­ty­cy gospo­darzy na obiek­cie pojaw­ili się już 3 godziny przed pier­wszym gwiz­d­kiem sędziego. Z upły­wem cza­su ich licz­ba znacznie wzrosła, a wokół sta­dionu trwała sprzedaż okolicznoś­ciowych sza­li, które cieszyły się dużym zain­tere­sowaniem miejscowych.

Dla nich ten mecz był nie lada gratką. Do gra­jącego na zapleczu Ekstrak­lasy przy­jechał mis­trz Pol­s­ki, który jeszcze nie tak dawno rywal­i­zował z europe­jski­mi tuza­mi: Juven­tusem Turyn czy Man­ches­terem City. — W Biel­sku na takie mecze kiedyś czekało się kil­ka lat, a ter­az proszę… Niedawno przy­jechała Wisła, ter­az Lech - mówili fani gospodarzy.

Zarówno zawod­ni­cy gospo­darzy, jak i goś­ci, wychodząc na roz­grzewkę zostali przy­wi­tani gromki­mi brawa­mi. Przed wejś­ciem na plac gry piłkarzy z głośników obiek­tu rozbrzmi­ał motyw fil­mowy znany z “Janosi­ka”. Po chwili pojaw­ił się dop­ing, który przede wszys­tkim prowad­zono na try­bunie widocznej pod­czas trans­misji telewiz­yjnej. Try­buna głów­na włącza­ła się w niego okazjon­al­nie, oklasku­jąc przede wszys­tkim udane akc­je gospodarzy.

Gdy zegar wskazy­wał godz­inę 20 try­buny były już wypełnione, a nad tą zaj­mowaną przez najbardziej zagorza­łych fanów Podbeskidzia pojaw­ił się okazjon­al­ny trans­par­ent: Nie ważne jak wyjdziemy z tej bitwy, jesteśmy czarnym koniem pucharowej gonitwy.

Od samego początku meczu na try­bunach panowała ner­wowa atmos­fera. — Tutaj, na sta­dion­ie w Biel­sku, rzeczy niemożli­we załatwiamy od ręki - jeszcze przed rozpoczę­ciem meczu zapowiedzi­ał spik­er, który przez cały mecz prowadz­ił dia­log z kibi­ca­mi.- Tu tworzy się dzieje biel­skiego fut­bolu, więc głośno i z kul­turką — namaw­iał fanów Podbeskidzia spiker.

I póki mecz układał się po myśli miejs­cowych na try­bunach było kul­tur­al­nie. Częs­to dało oklaski­wano piłkarzy po dobrych akc­jach. Od cza­su do cza­su kibiców iry­tował Manuel Arbole­da oraz boiskowe cwa­ni­act­wo zawod­ników Lecha, do którego na zapleczu Ekstrak­lasy kibice nie są przyzwyczajeni.

Jed­nak nie tylko im puszcza­ły ner­wy. Za dwie pory­w­cze decyz­je z boiska został usunię­ty Adam Cieślińs­ki. Nie zgodz­ił się on z decyzją sędziego doty­czącą podyk­towa­nia rzu­tu rożnej w dolic­zonym cza­sie gry. Podob­ne reakc­je zaob­ser­wować moż­na było na try­bunach. Fani Podbeskidzia nie potrafili zaak­cep­tować tego, że arbiter główny nakazał grę od bram­ki Krzyszto­fowi Kotorowskiemu. Chwilę później Lech przeprowadz­ił akcję, po której padła bram­ka na 2:3 i mecz zakończył się.

- Judasze, judasze! Złodzieje, złodzieje - krzy­czeli sym­pa­ty­cy fut­bolu, którzy nie mogli uwierzyć w to, że ich zespół w niespeł­na 20 min­ut prze­grał finał Pucharu Pol­s­ki o ostate­cznie odpadł z roz­gry­wek. - Co to za mis­trz Pol­s­ki, jak mu sędzia co chwilę poma­ga! - wołali do schodzą­cych z boiska piłkarzy “Kole­jorza”.

Takiej atmos­fery na sta­dionach w Ekstrak­lasie już raczej nie zna­jdziemy. Zresztą obiekt w Biel­sku-Białej jest niewiel­kich rozmi­arów i otocz­ka wokół meczów jest zgoła inna, niż na nowszych obiek­tach w Polsce. Władze klubu zapowiada­ją jed­nak, że w 2013 roku zakończy się mod­ern­iza­c­ja obiek­tu, na którym ma wys­tępować druży­na zmierza­ją­ca aktu­al­nie do Ekstraklasy.