Jubileusz Injaca

Rzad­ko kiedy zdarza się, aby obcokra­jowiec roze­grał w barwach które­goś z pol­s­kich klubów aż dwieś­cie meczów. A jed­nak. Takiej sztu­ki uda się dokon­ać Dim­itri­je Inja­cowi w barwach poz­nańskiego Lecha, co jest nie lada wyczynem.

Injac urodz­ił się 12 siepr­nia 1980 roku w serb­skim mieś­cie Kikin­da. Pier­wsze piłkarskie kro­ki staw­iał w miejs­cowym zes­pole OFK Kikin­da. Zawod­nikiem Lecha został zimą 2006 roku. Wcześniej reprezen­tował bar­wy boś­ni­ack­iego zespołu, FK Slavija.

“Dima” zapisał się w his­torii Lecha — ma najwięcej roze­granych meczów w niebiesko-białych barwach, ze wszys­t­kich obcokra­jow­ców. I na razie zanosi się na to, że będzie swój reko­rd śrubował.

W “Kole­jorzu” zade­bi­u­tował 24 lutego 2007 roku, w wygranym 3:2 meczu z Pogo­nią Szczecin, w ramach czwartej kole­j­ki Pucharu Ekstrak­lasy. Wybiegł w tym spotka­niu w pier­wszym składzie i zal­iczył dokład­nie 56. min­ut gry.

W lidze zade­bi­u­tował równo tydzień później, w wyjaz­dowym spotka­niu z Wisłą Płock, zakońc­zonym remisem 1:1. Ówczes­ny tren­er Lecha, Fran­ciszek Smu­da, wys­taw­ił go w pier­wszym składzie i dał grać dokład­nie 59. minut.

Przez całą wios­nę sezonu 2006/07, zal­iczył osiem­naś­cie wys­tępów, w tym czter­naś­cie w pier­wszym składzie. Udało mu się zdobyć jed­ną bramkę, został ukarany również dwoma żół­ty­mi kartkami.

Sezon później zagrał o dziesięć spotkań więcej. Dokład­nie 28, w tym szes­naś­cie razy wychodz­ił w pier­wszym składzie. Zdobył dwa gole i dostał jed­ną żółtą kartę.

O wiele więcej razy na boisko wychodz­ił w roz­gry­wkach roku 2008/09. Był jed­nym z głównych autorów pamięt­nej, pięknej przy­gody w Pucharze UEFA, w której “Kole­jorz” dotarł do 1/16 finału. Roze­grał w tam­tym sezonie aż 46. meczów, praw­ie połowę w pełnym wymi­arze cza­sowym. Na boisku prze­by­wał dokład­nie 3088. min­ut, zdobył dwie bram­ki i dostał osiem żół­tych kartoników.

Rok później zal­iczył tych meczów nieco mniej, ale to głównie z tego wzglę­du, że Lech grał w Lidze Europe­jskiej (odpadł w IV rundzie kwal­i­fikacji) i parę spotkań na pewno odeszło. Injac roze­grał wtedy dokład­nie 34. mecze. Co ciekawe, za każdym razem wychodz­ił na boisko w pier­wszym składzie. Tylko sześć raz był zmieni­any. Dzię­ki temu, zal­iczył jedynie o 72. min­u­ty mnie gra­nia, niż rok wcześniej. A wys­tąpił w dwu­nas­tu meczach mniej.

W sezonie 2009/10 ponown­ie roze­grał bard­zo dużo spotkań, bo aż 46. Tylko trzy razy wchodz­ił z ław­ki rez­er­wowych, a 32. razy prze­by­wał na boisku od początku do koń­ca. Łącznie prze­by­wał na boisko bard­zo dłu­go — 3754 min­ut. Udało mu się zdobyć trzy bram­ki, dwanaś­cie razy był karany żółtą kartką, a raz — czerwoną.

I na koniec, obec­ny sezon. Injac roze­grał w nim 27. meczów. Tylko dwa razy wchodz­ił z ław­ki. Zal­iczył — jak na razie — 2183 min­u­ty gry. Obe­jrzał dziewięć żół­tych kartek a także jed­ną czer­woną. Zdobył jed­ną bramkę. Nieste­ty — samobójczą.

“Dima” w niebiesko-białej koszulce po boiskach w różnych kra­jach, bie­gał przez 14793 min­u­ty, co daje nam śred­nio nieco pon­ad 74. na mecz. Został ukarany 38. żół­ty­mi kartka­mi oraz dwoma czer­wony­mi. Zdobył osiem bramek. Praw­ie wszys­tkie albo piękne, ale bard­zo ważne. Ewen­tu­al­nie i jed­no, i drugie. Jed­no trafie­nie dołożył też samobójcze.

Dzisiejsze spotkanie z Legią będzie jego dwuset­nym meczem w barwach Lecha. Przy­pa­da na bard­zo ważne spotkanie z Legią. Miejmy nadzieję, że Injac będzie miał pod­wójny powód do świę­towa­nia. Lech wygra, a on zagra dobre spotkanie.