Lech przyśpieszył na ostatniej prostej w walce o tytuł?

Jeśli jeszcze tydzień temu Lech Poz­nań nie miał sty­lu, to w tydzień nauczył się grać w piłkę. Usta­lanie składu i tak­ty­ki wybiera się od defen­sy­wy, a ta spisu­je się dobrze. Kończy się na ofen­sy­wie, a ta punk­tu­je rywala. Kibice po takim meczu jak te mogą tylko krzyknąć: mis­trz, mis­trz, Kolejorz!

Jesienią mogliśmy mieć sporo uwag do gry w meczach wyjaz­dowych. Druży­na je wygry­wała, punk­towała, ale robiła to w słabym sty­lu. Wios­ną jed­nak gra zespołu może się podobać. Widać rękę Mar­iusza Ruma­ka. Dzi­wi jed­nak to, że ktoś może uważać, że Lech nie ma sty­lu. Jest jed­nym z zespołów, który bard­zo wyraźnie w ostat­nich meczach defin­iował i akcen­tował swój sposób gry.

Najlepiej zacząć od defen­sy­wy, a tej po dzisiejszym meczu niewiele moż­na zarzu­cić. Kap­i­tal­ny mecz Wołąkiewicza, który trzy­mał całą obronę w ryzach. Poma­gał mu dziel­nie Kamińs­ki oraz boczni obroń­cy — również gra­ją­cy na wysokim poziomie. Słowa pochwały należą się również Trałce. Bo i jeśli tydzień temu moż­na było go skry­tykować, tak dzisi­aj nawet Miel­cars­ki miał­by z tym problem.

Na osob­ne słowa pochwały zasłużył też bard­zo moc­no Tonew, który spraw­iał sporo prob­lemów piłkar­zom Pias­ta. Zmieni­ał pozy­c­je, cofał się, pra­cow­ał w odbiorze. Nieco sła­biej grał dzisi­aj Lovren­ci­cs, który z kolei otworzył wynik spotka­nia. Węgi­er miał mniej dokład­nych zagrań, popeł­ni­ał błędy. Lep­iej spisał się Hamalainen, który w kluc­zowych momen­tach był tam, gdzie być powinien ofen­sy­wny pomoc­nik i dwukrot­nie asys­tował, ale również świet­nie zagrał do Tonewa przy jego uderze­niu w poprzeczkę.

Lech w Gli­wicach nie tylko przedłużył swo­ją wyjaz­dową passę. Nie tylko wygrał kole­jny mecz na wyjeździe, już czwarty na zero z tyłu. Pokazał, że nie tylko napast­ni­cy strze­la­ją bram­ki. Udowod­nił, że gra w poniedzi­ał­ki mu nie przeszkadza. I to, że gra o tytuł będzie do samego koń­ca niezwyk­le intere­su­ją­ca. Coraz bardziej skła­ni­am się ku teorii, że o tytule zde­cy­du­je mecz Legia – Lech. Z drugiej strony boję się, że za bard­zo myśląc o tym spotka­niu, po drodze moż­na wtopić coś z prze­cięt­nym rywalem.