Nigdy nie mów nigdy

Kibice Lecha od kilku­nas­tu tygod­ni są wyjątkowo przeczu­leni na punkcie trans­fer­ów do Legii. Po tym jak pewien zawod­nik zde­cy­dował się z włas­nej woli na taki krok sym­pa­ty­cy „Kole­jorza” niemal wymaza­li z pamię­ci jego grę w tym klu­bie. Dlat­ego też oczeku­ją jas­nych deklaracji od obec­nych piłkarzy Lecha, że Ci do Legii nie przejdą.

W dzisiejszej rozmów­ce z por­talem, którego nazwy nie wymieni­amy, zadano pytanie o trans­fer do Legii obroń­cy „Kole­jorza”, Mar­ci­nowi Kamińskiego. Będzie lep­iej jak ten frag­ment zacy­tu­je­my, więc:

Trans­fer do Legii – nigdy czy nigdy nie mów nigdy?
Nigdy nie mów nigdy.

Trans­fer Bereszyńskiego – gniew czy zrozumienie?
Zrozu­mie­nie. To mój przy­ja­ciel i naprawdę, wszys­tko rozumiem.

Wyglą­dało to dokład­nie tak. Trud­no więc dzi­wić się kibi­com Lecha, że źle zareagowali na tę wypowiedź. Pojaw­iły się zarzu­ty o brak auto­ryza­cji, o brak sza­cunku do klubu. No bo prze­cież piłkar­zowi nie wypa­da tak powiedzieć. Wyda­je mi się jed­nak, że wypowiedź „Kamy­ka” dzi­wić nie powinna.

His­to­ria Legion­isty jest podob­na do Kamińskiego. Obaj swo­je pier­wsze poważne kro­ki w seniorskiej piłce staw­iali w Poz­na­niu. W Lechu debi­u­towali i tutaj zdobyli swo­je pre­mierowe bram­ki w Ekstrak­lasie. Jeden odszedł, a dru­gi znaczy w tym zes­pole coraz więcej. Zostaw­ił sobie jed­nak furtkę. Zro­bił to, czego jego przy­ja­ciel nie potrafił.

Legion­ista całował herb Lecha, co szy­bko po trans­ferze do Legii u wypom­ni­ano. Mówił o miłoś­ci do klubu. Ten trans­fer jest jed­nak owiany leg­endą, wiele jest tajem­nic, wiele spraw, które trud­no wyjaśnić i wytłu­maczyć. Każdy mówi i twierdzi coś innego. „Kamyk” przede wszys­tkim her­bu Lecha nie całował.

Warto jed­nak wziąć pod uwagę sposób przeprowadza­nia tej roz­mowy. Krótkie pytanie, krót­ka odpowiedź. Pytanie celowo zadane temu aku­rat piłkar­zowi. Legii nie bard­zo się udało z Legion­istą, który wiel­kich umiejęt­noś­ci piłkars­kich nie posi­a­da. Chcieli­by jed­nak wprowadz­ić zamęt, pod­krada­jąc ważnego zawod­ni­ka Lecha. Taki jest Kamińs­ki, lecz spoko­jnie. To raczej nie ma prawa powodzenia.

Trans­fer Legion­isty zwró­cił nam uwagę na to, aby ważyć słowa. Nigdy nie mów nigdy, bo nie wiesz, co się wydarzy. O tym, który przeszedł, jeszcze jak­iś czas temu myślałem, że będzie ostat­nim, który na Łazienkowską trafi. A jed­nak. Dlat­ego uważaj na słowa.

W Warsza­w­ie chcą wprowadz­ić zamęt. Boleć ich będzie mis­tr­zost­wo zdobyte przez Lecha, więc z każdej strony będą atakować i starać się nam przeszkodz­ić. Nieste­ty dla nich tylko jeden mecz gramy bezpośred­nio ze sobą. Zabrać mogą więc nam tylko i aż trzy punk­ty. Moż­na też zep­suć atmos­ferę. Próbować na wiele sposobów. Kocha­ją Legię i trze­ba to zrozu­mieć. Więk­sze media i te zakom­plek­sione por­ta­li­ki, o których już kil­ka razy pisaliśmy.

Gdy Lech świet­nie zain­au­gurował rundę wiosen­ną, wygry­wa­jąc z Ruchem wysoko i przekony­wa­ją­co, a Legia fatal­nie zaczęła, to trze­ba było znaleźć sposób na to, aby i ta znalazła się na okład­ce. Znaleziono kom­pro­mis. Bo to Legia miała być na „jedynce”. Nie ważne, jaki jest wydźwięk tej jedyn­ki, ale trze­ba pro­mować stołeczny klub.

Wraca­jąc do Kamińskiego. Nigdy nie mów nigdy, nie oznacza, że ter­az chci­ałbym to zro­bić. „Kamyk” jest piłkarzem i na życie zara­bi­ać musi. Wiado­mo pen­sje piłkarzy są bard­zo duże, ale nie trwa­ją one dłu­go. Gdy zostanie bez klubu, to nie będzie zas­tanaw­iał się nad tym, czy kibice Lecha obrażą się na niego za ten trans­fer. Pri­o­ry­tetem będzie dla niego, to żeby zara­bi­ać. Dlat­ego też potrafię zrozu­mieć pozostaw­ie­nie sobie takiej furt­ki. Od “nigdy nie mów nigdy” do “chcę prze­jść do Legii” jest dale­ka dro­ga. „Nigdy nie mów nigdy” jest pozostaw­ie­niem sobie furtki.