PZPN kopie się po czołach. Lech na tym traci

W zes­pole “Kole­jorza” jest kilku kon­tuzjowanych zawod­ników i to mogła­by być świet­na okaz­ja dla młodzieży, która w tym sezonie grała mniej. Nieste­ty, trzech młodych piłkarzy otrzy­mały powołanie na zgrupowanie i muszą się na nim staw­ić. Nawet jeśli Lech nie ma kim grać.

Dar­iusz Formel­la, Karol Linet­ty i Tomasz Kędzio­ra — ta trój­ka została powoła­nia na zgrupowanie kadry tren­era Marci­na Sasala, która przy­go­towu­je się do II rundy elim­i­na­cyjnej Mis­tr­zostw Europy. Pier­wot­nie zostali oni zatrzy­mani przez szkole­niow­ca “Kole­jorza” w Poznaniu.

Lech do koń­ca sezonu musi roze­grać jeszcze dwa spotka­nia — ze Śląskiem Wrocław i Koroną Kielce. Co praw­da sprawa mis­tr­zost­wa i wicemistr­zost­wa jest już wyjaśniona, ale Lechitów czeka­ją jeszcze dwa spotka­nia. Wobec pla­gi kon­tuzji, które dopadły Wołąkiewicza, Djur­d­je­vi­cia, Buri­cia, Ceesaya, Wol­skiego, Ślusarskiego zespół jest poważnie osłabiony. Do tren­ingów po ura­zie wró­cił już Arbole­da, a Muraws­ki wstrzy­mał zabieg, który odbędzie się po zakończe­niu sezonu w związku z prob­le­ma­mi kadrowymi.

PZPN jed­nak nakazał staw­ić się piłkar­zom pier­wszego zespołu Lecha Poz­nań. Dar­iusz Formel­la jeszcze w drużynie nie zade­bi­u­tował, ale miał na to świet­ną okazję. Karol Linet­ty jest po meczu z Podbeskidziem moc­no poobi­jany, a Tomasz Kędzio­ra w obliczu kon­tuzji Ceesaya jest jego nom­i­nal­nym zmi­en­nikiem i w ostat­nich dwóch meczach zagrał 160 minut.

Ten ostat­ni na zgrupowanie kadry może dołączyć w piątek po meczu ze Śląskiem, ale na spotkanie z Koroną nie będzie już dostęp­ny dla tren­era Mar­iusza Ruma­ka. Pier­wsi dwaj już dzisi­aj nie pojaw­ią się na ław­ce rez­er­wowych, co nawet w przy­pad­ku Karo­la Linet­tego z powodu urazu głowy jest wyk­luc­zone. Po co więc ma jechać na tę kadrę?

Z jed­nej strony słyszymy, że reprezen­tac­ja to reprezen­tac­ja i wyróżnie­nie. Z drugiej doświad­cze­nie związane z grą w seniorskim zes­pole w przy­pad­ku młodych piłkarzy jest niezwyk­le ważne i każ­da min­u­ta spęd­zona na boisku to dla niego bard­zo waż­na sprawa.

Dzi­wi zachowanie PZPN‑u tym bardziej, że to pier­wszego zespołu. Argu­ment, że Lech nie gra o nic jest nietrafiony. Lech zawsze gra dla kibiców i nawet jeśli nie ugra już wyższego miejs­ca w tabeli to do zdoby­cia ma sześć punk­tów. Dzisi­aj do Wrocław­ia jedzie 2200 kibiców, a w niedziel­nę przyjdzie znów kilka­naś­cie tysię­cy na Buł­garską. To zbyt mało, aby przekon­ać PZPN o slusznoś­ci pozosta­nia piłkarzy w klu­bie? Widocznie zbyt mało.

Przy­pom­i­na się przy­padek Mateusza Możdże­nia, który również jako wyróż­ni­a­ją­cy się w swo­jej kat­e­gorii wiekowej zawod­nik jeźdz­ił na kadrę, a jed­no ze zgrupowań opuś­cił szy­b­ciej, bo dwa dni później Lech grał ważny mecz z Wisłą. Obraz­ił się na niego tren­er Ste­fan Majew­s­ki, “Możdżu” zreyg­nował z gry w kadrze młodzieżowej i co praw­da nie zade­bi­u­tował w seniorskiej reprezen­tacji, to brak wyjazdów na te zgrupowa­nia wyszedł mu na dobre.

PZPN cały czas kopie się po czołach. Z jed­nej strony chce­my mieć dobrych, ogranych piłkarzy, z drugiej reprezen­tac­ja jest kluc­zowa dla zawod­ni­ka, ale pier­wsza reprezen­tac­ja. Juniorskie są oczy­wiś­cie ważne, ale kiedy piłkarz ma okaz­je grać w seniorskim meczu klubowym o stawkę, to chy­ba to doświad­cze­nie, które może zdobyć w tym meczu jest dla niego jeszcze ważniejsze. A prze­cież nie może­my kazać piłkar­zowi decy­dować. Trwa więc przepy­chanka między klubem, a sztab szkole­niowym reprezen­tacji. Kon­flikt trag­iczny, w którym każdy ma swo­ją rację, która jest mojsza niż twojsza.