Sadajew pod lupą

Zaur Sada­jew, czyli ostat­ni­mi cza­sy jeden z najbardziej kry­tykowanych jak i chwalonych zawod­ników Lecha Poz­nań. Gra na pozy­cji wysuniętego napast­ni­ka, choć we wszys­t­kich meczach sposób jego poczy­nań na muraw­ie przy­pom­i­nał raczej grę ofen­sy­wnego pomocnika.

Kiedy Czeczen bie­ga­ją­cy z numerem 95 na ple­cach, przy­chodz­ił do Kole­jorza, wielu kibiców stukało się w czoło. Mówili, że co dru­gi mecz będziemy kończyć w dziesię­ciu z powodu czer­wonych kartek. Tym­cza­sem w ostat­nim meczu faulował tylko dwa razy, a faulowany był raz.

Czeczen w środowym meczu zal­iczył powyżej 30 kon­tak­tów z piłką. Ist­nieje przeko­nanie wśród piłkars­kich ekspertów, że Sada­jew nie gra z zespołem i nie dzieli się piłką z kolega­mi. Licz­ba podań, które wykon­ał w pod­czas spotka­nia z Górnikiem, pokazu­je że to niepraw­da. Zaur podawał pon­ad 20 razy,  z czego tylko 2 zagra­nia były niecelne. Co praw­da, licz­ba strat — 7 — jest dość duża, ale pomi­mo tego uważam, że nie należy go za nie kry­tykować. Prze­ci­wni­cy zabier­ali mu piłkę prze­ważnie na swo­jej połowie, ale i tak wracała ona szy­bko do lechitów. Ryzyko strat prze­ważnie się opła­cało, ponieważ bro­daty napast­nik Lecha stwarzał zagroże­nie pod bramką Górników.

Napast­nik powinien strze­lać bram­ki i tutaj sytu­ac­ja się nieco kom­p­liku­je. Czeczen odd­ał w sum­ie 3 strza­ły- 1 niecel­ny i 2 celne. Strzelił nawet bard­zo efek­townego gola. Moż­na wręcz powiedzieć, że uderzył z lewej nogi jak z bazoo­ki i nie pozostaw­ił Grze­gor­zowi Kasprzikowi żad­nych szans. Trze­ba pamię­tać, że Sada­jew to napast­nik i żyje z posyła­nia pił­ki do siat­ki, a w tym sezonie Czeczen cieszył się ze strze­le­nia gola zaled­wie 9 razy.

Zaur w meczu w Zabrzu był wielo­funkcyjny. Odbier­ał, roz­gry­wał i wresz­cie uderzał. Gra­jąc w defen­sy­wie akty­wnie poma­gał kole­gom w obronie. Częs­to się wracał, próbu­jąc prze­jąć fut­bolówkę. Wbrew pozorom, w tym meczu udało mu się to jed­nak tylko dwukrotnie.

Jesienią byłem negaty­wnie nastaw­iony w kwestii wypoży­czenia tego piłkarza do Lecha. Nie podobała mi się za zbyt­nia agres­ja w jego grze i częste marnowanie sytu­acji bramkowych, co prze­cież wciąż mu się przy­darza. Nur­towała również indy­wid­u­al­ność w jego sty­lu gry. Rzad­ko widzieliśmy Sada­je­wa poda­jącego do kole­gi w niebiesko-białym tryko­cie. Należy jed­nak zauważyć ogrom­ny postęp w jego grze po dziesię­ciu miesią­cach gry w Poz­na­niu. Zaur zaczął mnie przekony­wać. Maciej Sko­rża diame­tral­nie zmienił go w znany tylko dla siebie sposób. Ter­az Czeczen poda­je, nie wpa­da w zbędne sprzecz­ki z prze­ci­wnika­mi. Pozostanie tego zawod­ni­ka w Lechu, i dal­sza współpra­ca z trenerem Sko­rżą zro­bi z niego jeszcze lep­szego piłkarza. Ale czy napast­ni­ka? Tego się dowiemy jeśli Sada­jew w Lechu pozostanie.