Śląsk-Lech: W pogoni za resztą

W 14. kole­jce Ekstrak­lasy Lech Poz­nań roze­gra kole­jne spotkanie wyjaz­dowe. Tym razem rywalem mis­trza Pol­s­ki będzie Śląsk Wrocław. 

Wrocław­ian­ie, podob­nie jak poz­na­ni­a­cy, nie mogą zal­iczyć star­tu sezonu do udanych. Do tej pory podopieczni tren­era Pawłowskiego zdobyli trzy­naś­cie punk­tów i w ligowej tabeli pla­su­ją się tuż nad Kole­jorzem. Sta­dion przy alei Śląskiej nie jest szczęśli­wym obiek­tem dla gospo­darzy. Dwukrot­ni mis­tr­zowie Pol­s­ki na włas­nym tere­nie roze­grali sie­dem meczów, w tym tylko dwa zakończyły się ich wygraną (2–2‑3).

Jeszcze sła­biej sezon rozpoczęła “Poz­nańs­ka Loko­mo­ty­wa”, jed­nak po zmi­an­ie tren­era for­ma lechitów idzie w górę. Po wygranej z ACF Fiorenti­na w Lidze Europy, tri­um­fie nad Legią Warsza­wa przy Łazienkowskiej 3 oraz zro­bi­e­niu małego kroku do awan­su do pół­fi­nału Puchar Pol­s­ki, nas­tro­je w drużynie aktu­al­nego mis­trza Pol­s­ki są lep­sze. — Teraz myślimy tylko o Śląsku Wrocław. Dobry wynik w meczu z wrocław­iana­mi da nam bezpośred­ni kon­takt z tym zespołem, a dla innych drużyn może to być syg­nał, że Lech zaczy­na piąć się w górę tabeli — oce­nia szkole­niowiec Kole­jorza. — W naszej lidze nie ma łatwych spotkań. Śląsk też ma swo­je prob­le­my. Ostat­nio nie wygry­wali meczów u siebie. W zes­pole jest jed­nak wielu doświad­c­zonych zawod­ników. Mają bard­zo dobrych graczy w ofen­sy­wie — doda­je.

W spotka­niu ze Śląskiem Wrocław nie zagra­ją: pauzu­ją­cy za kart­ki Bar­ry Dou­glas, kon­tuzjowanego Daw­i­da Kow­nack­iego oraz powraca­jącego do tren­ingów Marci­na Roba­ka. — Będzie trochę zmi­an. Na uraz narze­ka Bar­ry Dou­glas, ale to nic groźnego. Dobrze się złożyło, że Szkot ter­az pauzu­je za kart­ki i za tydzień będzie do naszej dys­pozy­cji — przyz­na­je tren­er Jan Urban.

Gdy są rotac­je i są wyni­ki to nikt się tego nie czepia. Na razie jest dobrze i rotac­je są dobre. Przeżyłem to już i wiem na czym sto­ję. Gdy jest rywal­iza­c­ja to fajnie. Dla każdego tren­era to faj­na rzecz. Pozy­ty­wnie reagu­ją na to, że raz gra jeden, raz gra dru­gi. Każde spotkanie to inna historia