Temperatura ławki spadła. Potrzebny Kadar.

W zeszłym, mis­tr­zowskim sezonie defen­sy­wę Lecha tworzyła sta­bil­na, niezmi­en­na czwór­ka zawod­ników. Tomasz Kędzio­ra, Marcin Kamińs­ki, Paulus Ara­ju­uri i Bar­ry Dou­glas- 2 wychowanków i 2 nabyt­ki zza grani­cy. Dwój­ka bocznych obrońców speł­ni­ało także wiele zadań związanych z grą w ofen­sy­wie. Dośrod­kowa­nia Kędzio­ry i Dou­glasa, a także stałe frag­men­ty gry Szko­ta zde­cy­dowanie przy­czyniły się do mis­tr­zowskiego tytułu. Aż 14 bramek w poprzed­nim sezonie były autorstwa tych czterech lechitów.

Późną jesienią zeszłego sezonu z wyjś­ciowej jede­nast­ki tren­era Sko­rży przez Paulusa Ara­ju­uriego wygryziony został Hubert Wołąkiewicz. Były kap­i­tan Kole­jorza opuś­cił następ­nie w zimowym okienku trans­fer­owym Poz­nań na rzecz rumuńskiego Giurgiu. Dla Paulusa była to szansa na odbu­dowanie zau­fa­nia kibiców, które nad­szarp­nął swoi­mi pier­wszy­mi wys­tę­pa­mi w koszulce Lecha. Widoczne było, że Fin ma doskon­ałe warun­ki fizy­czne, choć brakowało mu jeszcze pewnoś­ci siebie. Ową pewnoś­cią obroń­ca Lecha tryskał już w rundzie wiosen­nej min­ionego sezonu. Trzy­mał w garś­ci defen­sy­wę Lecha i dyry­gował, by ta traciła, jak najm­niej bramek. 

W tym samym okienku, w którym odszedł pop­u­larny “Żaba”, Lech pozyskał 25-let­niego obrońcę- Tamasa Kadara. Węgi­er anon­sowany był, jako były zawod­nik New­cas­tle Unit­ed i klubowy kole­ga Jonása Gutiér­reza. Później Kadar zła­pał kon­tuzję, która przekreśliła jego przyszłość w Pre­mier League. Lech zapłacił wtedy za lewonożnego stopera 450 tysię­cy Euro- szukaliśmy zawod­ni­ka, który doda nam pewnoś­ci, doda nam sta­bi­liza­cji w defen­sy­wie- mówił po trans­ferze dla Przeglą­du Sportowego wiceprezes Lecha- Piotr Rutkowski.

Po pon­ad połowie roku, pod­czas której trwał okres akli­matyza­cyjny w poz­nańskiej drużynie Tamas Kadar nie daje Lechowi, ani pewnoś­ci, ani tym bardziej sta­bi­liza­cji w defen­sy­wie. W obliczu kon­tuzji Paulusa Ara­ju­uriego, miejsce w składzie obok Marci­na Kamińskiego przy­padło właśnie Węgrowi. W obec­nym sezonie lechi­ta popełnił już kil­ka kary­god­nych i kosz­townych dla Kole­jorza błędów. Gdy­by dziecko zapy­tało mnie, co to znaczy, że jest  czegoś dużo, odpowiedzi­ałbym- Widzisz dziecko, dużo to jest mniej więcej tyle, ile błędów popeł­nia ostat­nio Tamas Kadar.

Węgier­s­ki obroń­ca jest zupełnie innym zawod­nikiem od Ara­ju­uriego- ulu­bień­ca kibiców z mis­tr­zowskiej wios­ny. Rosły Fin wykazy­wał się pewnoś­cią siebie i przekazy­wał ją całej defen­sy­wie tren­era Macie­ja Sko­rży. Zapew­ni­ał sta­bi­liza­cję na włas­nej połowie i stanow­ił filar defen­sy­wy. Przy zawsze uśmiech­nię­tym blon­dynie także Marcin Kamińs­ki wyglą­dał znacznie pewniej niż przy Kadarze. Tamas to chaos, zagra­nia do rywali i bezsen­sowne odd­alanie zagroże­nia poprzez wybi­cia w aut. Jedyne, co jest sta­bilne i nien­arus­zone w Kadarze, to chy­ba tylko jego ster­czą­ca grzywka.

Tamas Kadar zawal­ił mecz z FC Basel, będąc winowa­jcą dwóch bramek dla rywali. Przy pier­wszym golu Węgi­er najpierw zagrał główką do Luci Zuffiego, ten uderzył z moc­nego wole­ja na bramkę Buri­cia. Bramkarz Lecha zdołał wybić strzał na rzut rożny, lecz po kornerze Szwa­j­carów Kadar nie prze­ciął lotu pił­ki i Lech stracił pier­wszego gola. Bram­ka na 1:2 to także jego wina. W dziecin­ny sposób odpuś­cił walkę o piłkę i rezygnu­jąc z krycia Mar­ca Janko poz­wolił mu zapakować piłkę do bram­ki Lecha.

Obec­na for­ma węgier­skiego stopera prosi aż o jego ściąg­nię­cie z boiska. Kibice powoli tracą nadzieję, że coś jeszcze po tym zawod­niku w Lechu zostanie. Nikt nie powinien go oczy­wiś­cie na zawsze skreślić. Kadarowi należy się jed­nak prz­er­wa od gry w pier­wszym składzie, bo pew­na pozy­c­ja w składzie widocznie nie sprzy­ja jego roz­wo­jowi. Tren­er Sko­rża nie ma za wielu alter­natyw w związku z kon­tuzją Paulusa. Co praw­da, Fin zaczął już trenin­gi indy­wid­u­alne, ale do powro­tu do mec­zowej formy potrze­bu­je jeszcze co najm­niej 3 tygod­ni. W sze­rok­iej kadrze Lecha zna­j­du­je się jeszcze dwóch innych zawod­ników, którzy mogą zastąpić Tamasa. Zwarty i gotowy do gry jest Maciej Wilusz, a także wiele do udowod­nienia poz­nańskiej pub­licznoś­ci ma Dar­iusz Dud­ka. Do niedaw­na był także Jan Bednarek, ale wychowanek Lecha został wypoży­c­zony na rok do Górni­ka Łęcz­na. Nie mniej, zarówno Lech, jak i sam Kadar potrze­bu­ją rotacji w składzie. Maciej Wilusz czeka już cho­ci­aż­by na mecz w pier­wszej drużynie Kole­jorza od wrześ­nia roku 2014. Być może jest to ide­al­ny moment, by obroń­cy Lecha zamie­nili się obec­ny­mi zaję­ci­a­mi. Wilusz mógł­by pokazać swo­je umiejęt­noś­ci piłkarskie, a Kadar utrzymy­wać fotel rez­er­wowego w odpowied­niej, wysok­iej temperaturze.