Chuligani?

Kon­flikt na linii rząd-kibice naras­ta. Na razie nie widać per­spek­ty­wy, aby doszło do jakiegokol­wiek porozu­mienia. Władze, fanów fut­bolu, w Polsce trak­tu­ją, jak chuli­ganów. Jed­nak idąc tym tropem rozu­mowa­nia — chuli­ganów na całym Świecie jest naprawdę bard­zo dużo.

Określe­nie “chuli­gan” nar­o­dz­iło się w Anglii. W lat­ach 70. i 80. zeszłego stule­cia, ang­ielscy fanaty­cy siali pos­tra­ch na ligowych sta­dionach. Prob­le­my z zapanowaniem porząd­ku doprowadz­iły do tego, że o mały włos nie ode­bra­no Anglii orga­ni­za­cji Mis­tr­zostw Świa­ta w 1966 roku.

Wszys­tko zmieniło się jed­nak po dwóch trage­di­ach: w 1985 — na Hey­sel, kiedy to doszło do zamieszek pomiędzy kibi­ca­mi Liv­er­poolu i Juven­tusu, w wyniku których zginęło 39. osób, oraz w 1989 — na Hills­bor­ough.  Wtedy pod­czas pół­fi­nału Pucharu Anglii, śmierć poniosło 96. kibiców Liverpoolu.

Od cza­su tej drugiej katas­tro­fy zaostr­zono normy bez­pieczeńst­wa, lik­widu­jąc miejs­ca sto­jące na sta­dionach w Anglii. Swój wpły­wa na to miał także raport Petera Tay­lo­ra — ówczes­nego ang­iel­skiego min­is­tra spraw­iedli­woś­ci —  z 1990 roku. Według tego rapor­tu wszys­tkie więk­sze sta­diony powin­ny mieć tylko miejs­ca siedzące. Zawarł również w nim przy­czyny tragedii na Hillsborough.

Właśnie te trzy zdarzenia doprowadz­iły do tego, że na try­bunach ang­iel­s­kich jest ter­az, jak jest. Na sta­diony na Wys­pach nie rzad­ko kibice przy­chodzą ubrani odświęt­nie, a chwile zapom­nienia oraz jakakol­wiek spon­tan­iczność ma miejsce tylko po strze­le­niu bram­ki. Nie prowadzi się też tak zdyscy­plinowanego dopin­gu, z jakim jeszcze nie tak dawno mogliśmy spotkać się w Poz­na­niu. W Anglii próżno także szukać rac czy innej pirotech­ni­ki. Nigdy nie była ona pop­u­lar­na na Wys­pach Brytyjskich.

Podob­ną atmos­ferę na try­bunach, chcieli mieć właś­ci­ciele warsza­wskiej Legii. To właśnie było powo­dem ich kon­flik­tu z sym­pa­tyka­mi klubu z Łazienkowskiej. Warsza­wscy kibice, próbu­jąc pokazać ITI (właś­ci­cielowi — przyp. red.), że dop­ing na sta­dionach jest potrzeb­ny, orga­ni­zowali piki­ety i pochody. Pokazy­wali wtedy różnego rodza­ju trans­par­en­ty skierowane prze­ci­wko właśnie właś­ci­cielom ich ukochanego klubu.

Pre­mier Tusk, za jeden ze wzorów podawał mod­el niemiec­ki, argu­men­tu­jąc, pod­kreślał na sta­dionach brak chuli­gańskiego zaparcia. W Bun­deslidze nie są wszczy­nane awan­tu­ry, a także dewastowane sta­diony… Z tym, że nie minęło wiele cza­su, a wszyscy mogliśmy przekon­ać się o tym, że jest jed­nak inaczej…

W meczu drużyn wal­czą­cych o utrzy­manie, pomiędzy Ein­tra­chtem Frank­furt i 1. FC Koeln, kibice tych pier­wszych wtargnęli na boisko ze złoś­ci, po porażce i grożącej degradacji do niższej ligi. Polic­ja zatrzy­mała czter­dzi­es­tu kibiców, którzy wes­zli na murawę. Kil­ka miesię­cy temu prz­er­wany został mecz elim­i­nacji EURO 2012 pomiędzy Włocha­mi a Ser­bią. Powód? Wszczy­nanie bijatyk przez kibiców z Bałkanów bezpośred­nio przed jego początkiem.

Ciężko powiedzieć, że polscy fani są świę­ci. W każdej grupie społecznej zna­jdzie się odłamek, który psu­je wiz­erunek resz­cie, ale nie tylko w Polsce moż­na się z tym spotkać. W innych kra­jach również nie porad­zono sobie do koń­ca z pseudok­ibi­ca­mi. Ale tam chy­ba nie zamykano im sta­dionów… Drugą, sporną kwest­ią jest prob­lem chuli­ganów — czy każdy kibic nim jest? Chy­ba niekoniecznie…