Jaki jest Dimitrije Injac?

W sobotę 200 mecz w barwach Lecha Poz­nań zagra Dim­itri­je Injac, który do Poz­na­nia trafił w 2006 roku. Jaki to piłkarz, czym się wyróż­nia? Zapy­tal­iśmy o to dwóch piłkarzy „Kole­jorza”: Huber­ta Wołąkiewicza i Ivana Djurdjevicia.

Ivan Djur­d­je­vić uważa, że to zawod­nik, które­mu Lech może wiele zawdz­ięczać. - Na pewno zawsze wal­czy ofi­arnie o zespół i przekła­da jego dobro nad swo­je — uważa Serb. - Myślę, że kil­ka lat, które spędz­ił w Lechu pokaza­ło, jak bard­zo zależy mu na tej drużynie. Zostaw­ił tutaj sporo zdrowia na boisku. Zdobył Mis­tr­zost­wo, Puchar i Super­puchar Pol­s­ki, przeżył dwie fajne przy­gody w pucharach. Dla Lecha to jeden z lep­szych piłkarz — kom­ple­men­tu­je kolegę „Dju­ka”.

Podob­ną opinię na tem­at „Dimy” ma Hubert Wołąkiewicz, który w Poz­na­niu pojaw­ił się zimą 2011 roku. - To fajny chłopak. Od początku, gdy trafiłem do Lecha był optymisty­cznie nastaw­iony do życia i chłopaków w szat­ni. Pomógł mi w akli­matyza­cji. Na pewno jest przy­jazny, dużo poma­ga, a takich osób potrze­bu­je druży­na — pod­kreśla obroń­ca Lecha.

Injac to piłkarz, który wykonu­je tzw. „czarna robotę” przez co jest trochę w cie­niu swoich kolegów z drużyny. Nie rzad­ko jed­nak rywalom uda­je się go zden­er­wować, co okazu­je na boisku. — Tak naprawdę to oaza spoko­ju. Bard­zo cichy człowiek. Na boisku potrafi się zden­er­wować, ale w szat­ni już taki nie jest — zauważa Djur­d­je­vić. Z Serbem zgadza się Wołąkiewicz, ale zaz­nacza: — Kiedy trze­ba to włączy się w szat­ni w rozmowę.

Już ter­az Dima jest najczęś­ciej wys­tępu­ją­cym w barwach Lecha obcokra­jow­cem. W pol­skiej lidze niewielu jest zresztą piłkarzy z zagrani­cy, którzy mają aż 200 wys­tępów dla swo­jego zespołu. — Przez to należy mu się sza­cunek — zaz­nacza Djurdjević.