Co z tym Arboledą?

W rundzie jesi­en­nej Manuel Arbole­da był żelaznym punk­tem obrony Lecha Poz­nań. Wtedy gdy grał, moż­na było być pewnym, że „Kole­jorz” nie straci wiele bramek. Wios­ną jed­nak to się zmieniło. Coś w grze Kolumbi­jczy­ka się zacięła.

 

Mimo to jed­nak wys­tąpił on we wszys­t­kich ośmiu meczach roze­granych wios­ną przez Lecha. W tych spotka­ni­ach mis­trz Pol­s­ki stracił pięć bramek, i nawet jeśli nie jest to zły wynik, to gra defen­sy­w­na Lecha jest sła­ba. Duży wpływ na taką postawę obrony ma właśnie Arboleda.

Kolumbi­jczyk jest bard­zo niepewny w swoich inter­wenc­jach. Częs­to popeł­nia głupie błędy. Jeszcze nie tak dawno znakiem fir­mowych Manuela był spokój. Potrafił on przetrzy­mać piłkę blisko pola karnego, zablokować, ode­pch­nąć ciałem, czy minął bez najm­niejszych prob­lemów. Ter­az spokój prz­er­aza się w coraz częst­sze straty pił­ki, które są fatalne w skutkach.

Być może przyszły reprezen­tant Pol­s­ki, coraz częś­ciej lubi zapędz­ić się pod pole karne rywali. Zwyk­le robił to z wyczu­ciem, i tylko wtedy, gdy było to niezbędne, a Lech gonił wynik. Ter­az bez wzglę­du na sytu­ację na boisku, decyz­je Arboldy są chaotyczne.

Moż­na przy­wołać tuta rewanżowe spotkanie ze Sportingiem Bragą. W pier­wszej połowie, tuż przed stratą bram­ki, to właśnie Arbole­da ruszył do ataku, stracił fut­bolówkę w środ­ku pola. Kon­sek­wencją tej decyzji była szy­b­ka kon­tra, brak obroń­cy w polu karnym i stra­ta pier­wszej bram­ki przez Lechitów.

Podob­ne sytu­acje miały miejsce pod­czas ostat­niego meczu ligowego z Jagiel­lonią Białys­tok, kiedy to Kolumbi­jczyk zbyt częs­to udawał się pod pole bramkowe Grze­gorza San­domier­skiego, a w środ­ku obrony Lecha tworzyła się luka, którą goś­cie kilka­krot­nie próbowali wykorzystać.

Wyda­je się, że wiele, nieste­ty, zep­suł nowy, lukraty­wny kon­trakt dla Kolumbi­jczy­ka. Wcześniej, gdy jeszcze wal­czył o nową umowę, grał jak z nut. Ter­az, gdy od jakiegoś cza­su jest ona pod­pisana, Arbole­da przes­ta­je przy­pom­i­nać piłkarza z jesieni.

Warto dodać, że piłkarz, który stara się o pol­skie oby­wa­telst­wo miał być jed­ną z pod­pór śro­da defen­sy­wy naszej kadry pod­czas EURO 2012. Tren­er Fran­ciszek Smu­da bard­zo na niego liczył i nadal liczy. Czy jest jed­nak sens powoły­wać Arboledę do kadry w takiej, bard­zo prze­cięt­nej, formie?