Lech — Wisła: Druga połowa to za mało. Lech przegrywa na własne życzenie

Katas­tro­fal­na była w wyko­na­niu Lecha pier­wsza połowa spotka­nia z Wisłą Kraków. W drugiej jed­nak udało im się doprowadz­ić do remisu po golach Wołąkiewicza i Dou­glasa. Ostate­czny cios należał jed­nak do Wisły, która na trzy min­u­ty przed końcem pod­sta­wowego cza­su zdobyła trze­cią bramkę.

Już po 30 min­u­tach gospo­darze prze­gry­wali 2:0 po dwóch bramkach Gar­guły. Wpierw w 17. Min­u­cie niepil­nowany w polu karnym wyko­rzys­tał podanie Burli­gi, a 11 min­ut później znów podawał mu Burli­ga. Tym razem jed­nak obok bezrad­nego Buri­cia, a pomoc­nik Wisły z najbliższej odległoś­ci skierował piłkę do siatki.

Początek meczu jed­nak na to nie wskazy­wał. Już w 5. Min­u­cie Głowac­ki odd­ał piłkę Hamalainenowi, ten zagrał do Teodor­czy­ka, który spudłował w znakomitej sytu­acji. W pier­wszych dziesię­ciu min­u­tach „Kole­jorz” miał przewagę, ale nie potrafił odd­ać cel­nego strza­łu na bramkę Bucha­li­ka. Gdy­by swo­je okaz­je lep­iej wyko­rzysty­wali goś­cie, to powin­ni prowadz­ić nawet 4:0. Jeszcze przed prz­er­wą dwie sytu­acje sam na sam zmarnował Brożek.

W prz­er­wie tren­er zde­cy­dował się na zmi­anę dwóch jego zdaniem najsłab­szych ogniw zespołu w pier­wszej połowie, czyli Lovren­ci­c­sa i Teodor­czy­ka. W ich miejsce na boisku pojaw­ili się Pawłows­ki i Kow­nac­ki. Gra jed­nak nie uległa znaczącej zmi­an­ie, choć to piłkarze Ruma­ka domi­nowali. Wiśle taka gra odpowiadała. Cofnęła się ona przed własne pole karne i wyczeki­wała okazji do kontrataków.

Syg­nał do ataku dał w 57. Min­u­cie Kow­nac­ki. Świet­ną piłkę ze środ­ka pola zagrał Jevtić, zgasił ją Hamalainen, a na bramkę moc­no uderzył właśnie młody napast­nik Lecha. Bramkarz Wisły wypluł fut­bolówkę przed siebie, dopadł do niej Trał­ka, który był faulowany przez Bucha­li­ka. Jede­nastkę na gola zamienił kap­i­tan „Kole­jorza” — Wołąkiewicz.

Po strzelonej bram­ce kon­tak­towej Lech przy­cis­nął jeszcze bardziej, ale to Wisła miała lep­szą okazję do pod­wyższenia prowadzenia. W znakomitej sytu­acji znalazł się Brożek, który minął Buri­cia, ale zgu­bił piłkę, a tę Boś­ni­ac­ki bramkarz ostate­cznie złapał.

W ostat­nich min­u­tach Wisła nawet nie myślała o wyprowadza­niu kon­trataków. Wybi­jała piłkę przy każdej możli­wej okazji. I przyniosło to oczeki­wany efekt. Przed polem karnym faulowany był Kow­nac­ki. Do pił­ki pod­szedł Dou­glas, który roz­gry­wał fatalne spotkanie. Tym razem jed­nak zro­bił to, o czym marzył każdy kibic Lecha, który pojaw­ił się dziś na sta­dion­ie. Uderzył nie tylko pon­ad murem, ale obok inter­we­ni­u­jącego Bucha­li­ka, doprowadza­jąc do remisu.

Wtedy jed­nak się obudz­iła. Bramkę na wagę trzech punk­tów dla Wiślaków zdobył Guer­ri­er. Wpierw trafił on w Wołąkiewicza, ale za drugim razem nie tylko obok niego, ale pomiędzy noga­mi Buri­cia, wprost do siat­ki bram­ki Lecha.

LECH POZNAŃ — WISŁA KRAKÓW 2:3

BRAMKI: ‘59 Wołąkiewicz, ‘83 Dou­glas — ‘17, ‘28 Gar­guła, ‘87 Guerrier

Żółte kart­ki: Wilusz – Bucha­lik, Głowac­ki, Burli­ga, Głowacki

LECH: Burić — Wołąkiewicz, Ara­ju­uri (68. Kamińs­ki), Wilusz, Dou­glas – Lovren­ci­cs (46. Pawłows­ki), Trał­ka, Jevtić, Kei­ta — Hamalainen – Teodor­czyk (46. Kownacki)

WISŁA: Bucha­lik — Burli­ga, Głowac­ki, Dud­ka, Sad­lok — Jankows­ki, Ury­ga, Bogus­ki, Gar­guła — Stil­ić (90. Zając) – Brożek (78. Guerrier)