Majewski: Będziemy mocną drużyną!
Do inauguracji rundy wiosennej zostało osiem dni, a w Poznaniu wciąż nie wiadomo, którzy piłkarze są najbliżej gry w podstawowej jedenastce. - Ja zawsze czuję się blisko wyjściowego składu (śmiech). Ciężko powiedzieć, jeszcze jest trochę czasu do startu ligi. Trener cały czas zmieniał wielu zawodników, wychodziliśmy na sparingi w różnych składach, więc nie wiem jak to będzie wyglądało. – powiedział na spotkaniu z dziennikarzami Radosław Majewski.
Obecnie poznańska Lokomotywa znajduje się na piątym miejscu w tabeli, tracąc siedem oczek do lidera Lotto Ekstraklasy — Jagiellonii Białystok. Różnica punktowa jest do odrobienia pod warunkiem, że podopieczni Nenada Bjelicy będą wygrywali spotkania, a rywale je przegrywali. — Styl nie będzie najważniejszy, a to, żeby punkty były zdobywane, one będą się najbardziej liczyły. Dobrze zakończyliśmy zeszłą rundę, chociaż powinienem strzelić na trzy punkty z Cracovią, ale teraz jesteśmy dobrej myśli. Wydaje mi się, że będziemy mocną drużyną.
W zimowym okienku transferowym Kolejorza wzmocniło dwóch zawodników Mihai Radut i Volodymyr Kostevych. Mieli oni okazję zapoznać się z kolegami z drużyny podczas zgrupowania na Cyprze. - Mihai szybko złapał kontuzję i zagrał tylko w jednym sparingu. Costa był szykowany w miejsce Tamasa Kadara, który został w klubie, więc nie wiem jak to będzie. To, że trener ma po kilku zawodników na jednej pozycji, to jest raczej ból pozytywny. – podkreśla lechita.
Radosław Majewski jest jednym z kluczowych i uniwersalnych zawodników Lecha Poznań. Podczas sparingów Nenad Bjelica wystawiał go i na środku pomocy i na prawej stronie. - Darko Jevtić, czy Maciek Gajos też są uniwersalnymi zawodnikami. Wydaje mi się, że w środku pomocy, czy na bokach są piłkarze, którzy mogą grać tu i tu. Obrońcy też mogą grać na lewej stronie, bądź w środku np. Tamas Kadar, czy Maciej Wilusz. Jeśli przytrafią się kontuzje lub pauzy spowodowane kartkami, to mamy pokrycie zawodników. Mnie jest obojętne na jakiej pozycji jestem wystawiany, ważne żebym grał jak najwięcej. – kończy pomocnik Kolejorza.
