Nasza lokalna Barcelona z Poznania

W niedzielę FC Barcelona zdobyła kole­jny w swo­jej his­torii tytuł. Tych na swoim kon­cie ma już sporo, a z każdym kole­jnym sezonem ich lista się pow­ięk­sza. Hisz­panie mają swo­ją wiz­ję prowadzenia zespołu real­i­zowaną już od wielu lat. — To nie jest najlep­szy, ani naj­gorszy sposób, to nasz sposób - tłu­maczy Mar­cel Sans Navar­ro, odpowiedzial­ny za szkole­nie młodzieży w tym klu­bie.

Właśnie od szkole­nia młodzieży w FC Barcelonie rozpoczę­to tworze­nie potę­gi. Wybu­dowano akademię piłkarską o wysokim stan­dard­zie i kilka­naś­cie lat temu stwor­zono pod­stawy treningu, który już kil­ka lat temu zaczął przynosić oczeki­wane efek­ty. Holen­der­skie wzorce z Ajaxu Ams­ter­dam stały się dla Hisz­panów bodźcem mobi­lizu­ją­cym do tego, aby przyłożyć się do szkole­nia najmłod­szych. A to właśnie oni są fun­da­mentem tego klubu. Dzisi­aj tworzą oni trzon zespoły, który oglą­damy na europe­js­kich salonach.

Podob­ną wiz­ję w Poz­na­niu chce real­i­zować Jose Mari Bakero. W pode­jś­ciu do fut­bolu ma on wiele wspól­nego z kat­alońskim klubem, tym w którym wys­tępował jako piłkarz i zna na wylot jego dzi­ałanie. Sama tak­ty­ka jest także odw­zorowaniem gry Mis­trza Hisz­panii. — Staramy się zdobyć zawod­ników, którzy gra­ją w środ­ku pola, ale musza mieć dobre warun­ki tech­niczne. Dla nas celem jest posi­adanie pił­ki, jeśli potrafimy to czynić przez 80% meczu — zauważa Mar­cel Sans Navarro.

W zasadzie podob­nie to wyglą­da w Lechu. Duża przewa­ga w posi­ada­niu pił­ki, przetrzymy­wanie jej po swo­jej stron­ie i czekanie na odpowied­ni moment do ataku. Ważne jest również zmusze­nie prze­ci­wni­ka do bie­ga­nia za piłką. — U nas jest tak, że pił­ka ma chodz­ić pomiędzy zawod­nika­mi, a nie gonić za nią. Pił­ka ma do niego trafić, a nie grać na dobieg, gdzie piłkarz szu­ka jej. On ma swo­ją pozy­cję, miejsce na boisku j tam pił­ka ma trafić — zaz­nacza Hiszpan.

Widzi­cie tę grę w „Kole­jorzu”? Pewne ele­men­ty przeszczepić na pol­skie warun­ki stara się Jose Mari Bakero. Podob­nie to wyglą­da, jeśli chodzi o grę bramkarza. Andrzej Daw­idz­iuk pod­kreśla, podob­nie jak pier­wszy tren­er, duże znacze­nie jego gry razem z piłkarza­mi z pola, grę noga­mi. — Bramkarz jest pier­wszym ataku­ją­cym, dlat­ego musi dobrze grać noga­mi. U nas gry tracimy piłkę robimy krok do przo­du, gdy ją odzysku­je­my robimy krok do tyłu, aby pozostać przy piłce i włączyć do gry osobę bramkarza — mówi Mar­cel Sans Navarro.

Blau­grana jed­nak nad taką grą pra­cow­ała przez wiele lat. W młodzieżowych druży­nach już od najmłod­szych lat trenu­je się w ten sam sposób, co pier­wsza druży­na. Trenin­gi zespołów młodzieżowych w 80% wyglą­da­ją tak samo, jak w przy­pad­ku pier­wszego zespołu.

- Wszys­tkie drużyny w Barcelonie mają te same oznaczenia piłkarzy, każdy ma swo­ją pozy­cję oznac­zoną numerem zawod­ni­ka. Tylko dwa-trzy klu­by pracu­ją w ten sposób. W więk­szoś­ci jest tak, że każdy tren­er przynosi swo­je metody szkole­niowe, u nas musi się dos­tosować do tego, co my u siebie wprowadzil­iśmy wiele lat temu – zwraca uwagę koor­dy­na­tor grup młodzieżowych Mis­trza Hiszpanii.

- Poda­je­my pomiędzy piłkarza­mi krótki­mi poda­ni­a­mi, aby prze­chodz­ić przez lin­ie kole­jnych for­ma­cji rywala. Chce­my, żeby pił­ka trafiła do drugiej linii, gdy jesteśmy ją kon­trolować, wtedy łatwiej nad nią panować. Gdy ją wybi­je­my daleko do przo­du z duża szy­bkoś­cią, to z taką samą do nas wró­ci, jak­byśmy grali w ping-pon­ga - dodaje.

Jose Mari Bakero w Poz­na­niu stara się przeszczepić pewne zachowa­nia, które zna z Hisz­panii. Poz­nał je dobrze jako piłkarz, ter­az chce przekazać swo­ją wiedzę piłkar­zom, aby grali w ten sam sposób, co niegdyś on. Zapom­ni­ał jed­nak, że Lech, to nie Barcelona, a Pol­s­ka, to nie Hiszpania.

Nie zmieni men­tal­noś­ci i gry zespołu, którego atutem był dynamizm i umiejęt­ność stworzenia zagroże­nia pod bramką po szy­bkiej kon­trze. Nie zmieni także piłkarzy. Nie ma do dys­pozy­cji Xaviego i Ini­esty, a Inja­ca i Murawskiego. Graczy, którzy przez całą swo­ją kari­erę grali w określonym sty­lu, który wypra­cow­ali przez wiele lat swo­jej kariery.

- Pola­cy nie lubią nad­miernego utrzymy­wa­nia się przy piłce, nie kocha­ją takiej gry jak prezen­tu­je FC Barcelona, ona ich nudzi. Tutaj znacznie pop­u­larniejszy i bardziej ceniony jest styl gry prezen­towany przez Real Madryt i tren­era Jose Mour­in­ho – mówił w wywiadzie dla hisz­pańskiego „Asa” kil­ka tygod­ni temu tren­er Lecha Poznań.

Swo­jej wiz­ji doty­czące „Kole­jorza” jed­nak nie zmieni. Bo tę, którą ma, zna od wielu lat. Poz­nał ją pod­czas swo­jej przy­gody z piłką. Innej nie jest wstanie zre­al­i­zować i przełożyć na boisko. Dlat­ego póki w Poz­na­niu będzie Jose Mari Bakero, będziemy mieli naszą małą, lokalną Barcelonę. Lech Poz­nań nią będzie.