Rumak: Bałem się dziennikarzy

- Cieszyłem się, gdy obe­j­mowałem Lecha Poz­nań. To był mój cel i marze­nie, aby nim zostać. Nieszczęś­cie Jose Mari Bakero było moim szczęś­ciem. Po opad­nię­ciu pier­wszych emocji wiedzi­ałem, że muszę wziąć się ostro do pra­cy — przyz­na­je Mar­iusz Rumak.

Młody tren­er zaled­wie od kilku miesię­cy prowadzi samodziel­nie drużynę ze stol­i­cy Wielkopol­s­ki, choć od początku sezonu ma na nią, mniejszy lub więk­szy wpływ. Mimo tego miał obawy związane z pracą na stanowisku pier­wszego szkole­niow­ca. - Bałem się dzi­en­nikarzy, tego czy poz­woli­cie mi pra­cow­ać, zau­fa­cie czy zaataku­je­cie od samego początku. Wiedzi­ałem jakie zespół popeł­ni­ał błędy, wiedzi­ałem co chcę zmienić i jak pra­cow­ać, aby pod­nieść tę drużynę. Wszyscy w klu­bie mi zau­fali, a Lech mały­mi kroka­mi zaczął dążyć do europe­js­kich pucharów — pod­kreśla opiekun “Kole­jorza”.

Jego zdaniem wyma­gania wzglę­dem drużyny przez niego prowad­zonej dopiero ter­az będą wysok­ie, gdy kibice wiedzą czego mogą się spodziewać po grze zespołu Mar­iusza Ruma­ka. - Cieszę się, że uda się zagrać w pucharach. Wykon­ałem swój cel, przetr­wałem, ale ter­az przede mną, moi­mi asys­ten­ta­mi i piłkarza­mi sporo nowych wyzwań i ciężkiej pra­cy — zauważą trener.

Nasz Głos Poznański