O co walczy Lech? Wrzesień da tę odpowiedź

Tren­er Jose Mari Bakero pod koniec sierp­nia zaz­naczał, że jego druży­na meczem z Wisłą Kraków wejdzie w dru­gi mikro­cykl treningowy. Po nim będzie moż­na powiedzieć więcej na tem­at formy zespołu. Co by nie mówić we wrześniu prze­ci­wni­cy bardziej kla­sowi, a z upły­wem cza­su zespół będzie miał coraz mniej tajemnic.

Pier­wszą z nich jest reakc­ja zespołu na stratę bram­ki. W Zabrzu widzieliśmy, że w tej sytu­acji Lech nie potrafił się odnaleźć, co dobrze wyko­rzys­tali podopieczni Adama Nawał­ki. Jed­na jaskół­ka jed­nak wios­ny nie czyni, więc dopiero kole­jne takie zdarzenia poz­wolą na lep­szą ocenę zachowa­nia zespołu.

Kole­jnym prob­le­mem przed którym już w ostat­nich meczach musi­ał się zmierzyć sztab szkole­niowy, to wybór i przy­go­towanie for­ma­cji defen­sy­wnej. W zasadzie każde spotkanie roz­gry­wała ona w innym składzie i nie ma pewnoś­ci czy mecz z Wisłą nie przyniesie kole­jnych zmi­an. To sytu­ac­ja, z którą do tej pory “Kole­jorz” radz­ił sobie nieźle, ale cały czas pow­sta­ją obawy doty­czące nie tylko formy graczy, ale ich zgra­nia i zrozu­mienia. A wiado­mo, że to lep­sze jest gdy piłkarze gra­ją w jed­nym ustawieniu.

Jest jeszcze jed­no zdarze­nie, którego w Poz­na­niu obaw­ia­ją się wszyscy. To ewen­tu­al­na kon­tuz­ja Artjo­ma Rud­ne­va, który do tej pory w lidze strzelił osiem bramek w pię­ciu meczach. Jego brak może być sporym prob­le­mem, bowiem formy cały czas szu­ka Vojo Ubi­parip, a Bar­tosz Ślusars­ki nie jest typowym łow­cą bramek i zde­cy­dowanie lep­iej radz­ił­by sobie w zestaw­ie­niu z innym napastnikiem.

Jed­nak odpowiedź na te pyta­nia może nie nade­jść w najbliższych trzech, jakie w lidze ma do roze­gra­nia Lech, meczach. Ich wyni­ki, a także gra dadzą nato­mi­ast tę odnośnie celów drużyny na ten sezon. Jeśli “Kole­jorz” nadal będzie prze­jeżdżał się po swoich rywalach (za wypadek przy pra­cy może­my uznać mecz z Górnikiem, który moż­na trak­tować też jako kubeł zim­nej wody), to moż­na przy­puszczać, że taki stan rzeczy może utrzy­mać się dłużej i będziemy wal­czyć o najwyższe cele.

O każdym kole­jnym miesiącu moż­na pisać w podob­ny sposób, lecz tak naprawdę dopiero we wrześniu Lech od początku sezonu zmierzy się z naprawdę wyma­ga­ją­cy­mi prze­ci­wnika­mi. Poza tym w końcu wraca na Buł­garską, będzie grał przy swo­jej pub­licznoś­ci, która nawet jeśli nie będzie do koń­ca dopin­gowała zespół (albo nie w takiej jak w poprzed­nim sezonie for­mule) to będzie dużym wspar­ciem dla piłkarzy.