Reiss: Pożegnanie z kibicami było spontaniczne i miłe

- Zobaczymy, co będzie jutro, gdy dotrze do mnie, że to już koniec i że nigdy nie wybieg­nę na murawę — mówił wczo­raj Piotr Reiss.

W spotka­niu z Koroną Kielce nie strzelił on swo­jej 110 bram­ki w lidze w barwach “Kole­jorza”. Asys­tował. Tylko i aż. Podał Ivanowi Djur­d­je­vi­cowi, który również kończy kari­erę. — Pokaza­łem, że umieć asys­tować. A w ogóle, to Ivanowi też coś się należało - przyz­nał po meczu “Rejsik”.

Po zejś­ciu z boiska Leg­en­da Lecha poszła do Kotła, gdzie zasi­ada­ją najwierniejsi kibole “Kole­jorza” i baw­iła się wspól­nie z nimi. Również po całej cer­e­monii wręczenia medali i pożeg­na­nia z drużyną, “Rejsik” razem z “Djuką” pos­zli do Kiboli. - To było spon­tan­iczne i miłe. Jestem wdz­ięczny kibi­com i wzrus­zony tym pożeg­naniem - powiedzi­ał piłkarz.

Mimo tego, że nie spełnił swo­jego najwięk­szego marzenia — zdoby­cia mis­tr­zost­wa kra­ju z Lechem — nie narze­ka on na swo­ją kari­erę. — Pewnie mogłem osiągnąć więcej, ale pamię­tam, że gdy byłem małym chłopcem, to marzyłem o tym, aby grać w Lechu. Udało się. Wiele znaczyłem dla tego klubu, świę­towałem zdoby­cie tytułu króla strzel­ców. Mam narzekać na taką kari­erę? - pod­kreśla Lechita.