Wypowiedzi piłkarzy po meczu Lech — Wisła

Zaprasza­my do zapoz­na­nia się z wypowiedzi­a­mi piłkarzy Lecha Poz­nań i Wisły Kraków po dzisiejszym meczu. Poniżej komen­tarze Cezarego Wil­ka, Arka­diusza Głowack­iego, Marci­na Kamińskiego i Łukasza Teodorczyka.

Cezary Wilk (Wisła Kraków): - To był chao­ty­czny mecz, mało było akcji budowanych od początku kon­sek­went­nie i końc­zonych strza­łem. Wal­ki o środek pola nie wygrała w zasadzie żad­na druży­na. Było sporo agresji, oba zespoły grały wol­no, było sporo fauli. Jeśli druży­na prze­gry­wa to jest słab­sza od rywala. Wygry­wa ten kto strzela więcej, a dzisi­aj to był Lech.

Arka­diusz Głowac­ki (Wisła Kraków): - Zabrakło trochę cen­tymetrów, żeby prze­ciąć dośrod­kowanie przy bram­ce. Zro­bil­iśmy dużo żeby odro­bić straty, ale prze­gral­iśmy. Zabrakło ostat­niego poda­nia, wykończenia, bo możli­woś­ci do zdoby­cia gola były. Lech był dzisi­aj nastaw­iony na wynik i po bram­ce ograniczył się do defen­sy­wy. Czy to dobrze, to nie moja sprawa.. My chcieliśmy wyko­rzys­tać to jak zagrał Lech, udawało się atakować bramkę, ale nie wyko­rzys­tal­iśmy tego, co mieśmy.

Marcin Kamińs­ki (Lech Poz­nań): - Wisła nie odd­ała chy­ba cel­nego strza­łu na bramkę. Punk­ty na pewno cieszą, ale dru­gi mecz mamy ten sam prob­lem. Cofamy się, cho­ci­aż mówiliśmy o agresji w prz­er­wie, chcieliśmy żeby jej było więcej. Dobry wynik, to ważne, bo kto będzie pamię­tał za kil­ka dni o sty­lu? My musimy oczy­wiś­cie wyciągnąć wnios­ki i to zro­bimy, ale punk­ty to punk­ty. Musimy pra­cow­ać nad tym, żeby się nie cofać. Gdy­byśmy zdobyli drugą bramkę było­by łatwiej, pos­zlibyśmy pewnie za ciosem, a tak wprowadza­my chaos w naszą grę. Też miałem sytu­ację, ale muszę ją jeszcze raz zobaczyć, nie wiem jak trafiłem piłkę. Powinienem to wykorzystać.

Łukasz Teodor­czyk (Lech Poz­nań): - Wszys­tkim po tej bram­ce spadł kamień z ser­ca. Robiłem swo­je na treningach i wiedzi­ałem, że prędzej czy później wpad­nie. Roz­maw­iałem dużo z Piotrem Reis­sem, dużo mi pod­powiadał, jego uwa­gi były cenne. Zresztą wiado­mo jaka to jest postać. Biegłem po pros­tu w stronę ław­ki, bo chci­ałem podz­iękować za wiarę we mnie. Gol zwycięs­ki smaku­je, ale cała druży­na na to zapra­cow­ała. To nie jest tak, że ja strzeliłem i ja spi­jam śmi­etankę. Zespół wygrał, wal­czył z całych sił. Zabrakło mi trochę zdrowia pod koniec meczu, dlat­ego też zawsze może być lep­iej z mojej strony.