Kolejna rekordowa zbiórka Kiboli!

Nie o reko­rdy tu jed­nak chodzi, ale o cel. Już od kilku lat w okoli­cach Wszys­t­kich Świę­tych na wielkopol­s­kich cmen­tarzach moż­na spotkać kiboli Kole­jorza, dla których mróz, wia­tr, deszcz nie mają żad­nego znaczenia. Liczy się intenc­ja, w jakiej sto­ją i zbier­a­ją pieniądze. A jest ona wielka.

Kibice Lecha czu­ją dumę nie tylko z powodu przy­wiąza­nia do niebiesko-białych barw. Oprócz bronienia Kole­jorza na dobre i na złe, na zawsze pozostaną Polaka­mi. Kul­ty­wowanie pamię­ci o przod­kach i his­torii kra­ju to waż­na rzecz dla kiboli Lecha.

Od czterech lat zaj­mu­ją się zbiórką pieniędzy na renowac­je grobów pow­stańczych, nagrobków oraz pom­ników czy tablic pamiątkowych poświę­conych Pow­sta­niu Wielkopol­skiemu. Zebrana kwo­ta jest przez­naczana na czyszcze­nie nagrobków, szli­fowanie płyt, odnaw­ian­ie napisów czy wymi­anę pęknię­tych tablic. Gdy trze­ba, kibole staw­ia­ją nowe nagrob­ki i tablice powstańcze.

Do 2014 roku zebra­no pon­ad 169 500 zło­tych. Za tę kwotę odnowiono blisko 80 grobów Pow­stańców. Tylko w zeszłym roku napraw­iono 39 obiektów.

Także w tym roku kibole zbier­ali pieniądze na wielkopol­s­kich cmen­tarzach. Łącznie nie­ofic­jal­nie zebra­no 167 tysię­cy zło­tych! Kwo­ta budzi ogrom­ny podziw. Społeczność wielkopol­s­ka widzi namacalne efek­ty pra­cy kiboli, dlat­ego chęt­nie wrzu­ca sym­bol­iczną złotówkę do puszek. Zebrana suma będzie na pewno więk­sza. Dojdzie to tego przy­chód uzyskany przez wpłaty na konto.

Chy­ba nikt nie ma wąt­pli­woś­ci, że poma­ganie w szczyt­nym celu daje ogrom­ną satys­fakcję. Pow­stanie Wielkopol­skie jest najważniejszym his­to­rycznym wydarze­niem regionu i nie warto o nim zapom­i­nać. Może­my być jed­nak spoko­jni. Dopó­ki kibole pamię­ta­ją o pow­sta­niu, a oto może­my być spoko­jni, pamięć o przod­kach nie zginie.

- Zbier­ałam po raz pier­wszy. Czy­ta­jąc opinie osób biorą­cych udzi­ał w poprzed­nich edy­c­jach mniej więcej wiedzi­ałam, czego się spodziewać. Nie liczyłam jed­nak na to, że pier­wsza oso­ba, która w ogóle pode­jdzie, po opowiedze­niu przez nas o akcji, powie, że nam nie ufa. Był to jed­nak jedyny negaty­wny komen­tarz pod­czas zbiór­ki. Jeden pan poin­for­mował nas, że jego dzi­adek był Pow­stańcem i leży włas­nie na tym cmen­tarzu, który obstaw­ial­iśmy tego dnia. Kole­jni ludzie byli również bard­zo uprze­j­mi. Podzi­wiali deter­mi­nac­je sta­nia na dworze w dość nieciekawych warunk­ach atmos­fer­ycznych, mimo, że jak na listopad to i tak było dobrze. Dzieci­akom dużo radoś­ci spraw­iało samo wrzuce­nie do puchy, a gdy dostawali vlepy uśmiech nie znikał im z twarzy. Poz­nałam wiele ciekawych ludzi. Na pewno nie była to moja ostat­nia edy­c­ja — powiedzi­ała jed­na z wolontariuszek.