Podsumowujemy 2015 rok: Oprawa roku

W pod­sumowa­niu roku nie mogło zabraknąć tego, co kibole lubią najbardziej- opraw. W 2015 roku ultra­si Lecha zaprezen­towali nam w sum­ie 19 opraw. “93 Lecha”, “Od mias­ta do mias­ta po mis­tr­zost­wo i bas­ta”, “Lubimy Przykuwać Uwagę”, czy wresz­cie mis­tr­zows­ka kar­to­ni­a­da, to prezen­tac­je, które zostaną nam w pamię­ci jeszcze na bard­zo dłu­go. My jed­nak wybral­iśmy inne oprawy. 

Mar­ta Kicińs­ka — Racowisko (Finał PP: Lech — Legia)

Chy­ba najwięk­sza i najbardziej efek­tow­na oprawa w tym roku. Roz­mach zro­bił wraże­nie nie tylko na kibi­cach. Mam nadzieję, że w maju tego roku ultra­si Lecha znów będą mogli  się wykazać na jed­nym z najpiękniejszych sta­dionów w Europie.

Klau­dia Kaźmier­czak - “High Risk sup­port­ers” (Lech Poz­nań — FC Basel)

 

Wśród kilku­nas­tu opraw mec­zowych zaprezen­towanych w mija­ją­cym roku przez grupy ultra­sowskie ciężko wybrać  jed­ną jedyną. Dla jed­nych będzie to mis­tr­zows­ka sek­torówka w ostat­nim meczu sezonu, dla innych — oprawy z finału Pucharu Pol­s­ki. Moją uwagę zwró­ciła jed­nak sek­torówka, która pojaw­iła się w Kotle pod­czas spotka­nia z FC Basel w elim­i­nac­jach do Ligi Mis­trzów. To był majster­sz­tyk wyko­nany przez ultra­sów! Głośny dop­ing to był tylko zalążek tego, co miało stać się później. Dla przy­pom­nienia — zaprezen­towana chore­ografia skła­da się z trans­par­en­tu “High risk sup­port­ers”, sek­torów­ki przy­pom­i­na­jącej skrzynkę wysok­iego napię­cia z taga­mi “LP” oraz “1922”, a także tablicą ostrze­gaw­czą “Dan­ger high volatage”.Wielu kibiców zgro­mad­zonych wów­czas przy Buł­garskiej myślało zapewne, że na zaprezen­towa­niu sek­torów­ki się skończy. Nic bardziej myl­nego! Po chwili sły­chać było wybuch, z drzwiczek tabl­i­cy ostrze­gaw­czej odpadła klam­ka, zapłonęły stro­boskopy, co przy­pom­i­nało zwar­cie elek­tryczne. Następ­nie drzwi zaczęły się otwier­ać, a wnętrze skrzyn­ki płonęło. Gdy zostały one całkowicie otwarte na skrzy­dłach ukaza­ły się sym­bole grup ultra­sows­kich — Ultras Lech ’01 i e‑Lech ’02. Zapłonęły race. Ultra­si wykon­ali kawał dobrej robo­ty, nic tylko bić brawa i wrzu­cać do puchy!

Michał Szy­man­dera — “High Risk sup­port­ers” (Lech Poz­nań — FC Basel)

Magia Buł­garskiej. Coś genial­nego, niesamowitego, a co najważniejsze… namacal­nego. Po tej opraw­ie ludzie pisali coś w sty­lu: ” kibi­cowsko to już jest Liga Mis­trzów”. Ośmielę się i pójdę o krok dalej. To coś znacznie więcej. Aż trud­no to opisać. Na samą myśl mam cia­r­ki, jak­by poraz­ił mnie prąd. Oczy wszys­t­kich na te kil­ka min­ut zwró­cone na try­buny, nie na boisko. To mamy prze­cież na codzień, nie?

Karol Jaroni — “Wnosić, pal­ić, depe­nal­i­zować” ( Finał PP: Lech — Legia)

2. maja 2015 roku. Piękny, słoneczny dzień. Cud­owne godziny spęd­zone na Sta­diony Nar­o­dowym. Genial­na, kibi­cows­ka atmos­fera. Głośny dop­ing, nie­zlic­zone iloś­ci odpalonej pirotech­ni­ki i 10 tysię­cy kiboli Kole­jorza podróżu­ją­cych ośmioma spec­jala­mi. Wiel­ki dzień w his­torii Lecha (pier­wszy finał Pucharu Pol­s­ki z udzi­ałem Lecha na Sta­dion­ie Nar­o­dowym) uświet­niły wyborowe oprawy przy­go­towane przez ultra­sów Kole­jorza. Mimo licznych prob­lemów tech­nicznych udało się bezbłęd­nie zor­ga­ni­zować wid­owiskowe prezen­tac­je. Pier­wsza z nich podobała mi się najbardziej. 10 tysię­cy kar­tonów pod­nie­sionych w górę tworzyły napis “PIRO”, a pod nim roz­palone płomie­nie. Całość dopełnił dłu­gi mate­ri­ał z napisem “Wnosić, pal­ić, depe­nal­i­zować” i oczy­wiś­cie środ­ki pirotech­niczne. Na try­bunach tego dnia zde­cy­dowanie górowali ultra­si Lecha. Szko­da, że tylko na trybunach…