Co się z Tobą dzieje, Lechu?

Po znakomitej inau­gu­racji sezonu Lech Poz­nań wielu z nas zapewne przeszła przez głowę myśl, że “Jest dobrze. To jest ten sezon”. Nieste­ty, na razie mamy powtórkę sprzed roku. W grze lechitów braku­je świeżoś­ci i  ogrania. 

Choć poz­na­ni­a­cy zal­iczyli wpad­kę z Nomme Kalju na wyjeździe to w świet­ny sposób zain­au­gurowali roz­gry­w­ki na kra­jowym pod­wórku. Z kwitkiem rozpraw­ili się z Piastem Gli­wice 4:0, po czym zre­wanżowali się Kalju i pokon­ali Estończyków 3:0.

Jed­nak po tym spotka­niu drużynę zła­pał kryzys. Coś niedo­brego się stało z for­mą lechitów. Europe­jskie puchary odd­ala­ją się mały­mi kroczkami.

“Wisienką na tor­cie” był wczo­ra­jszy mecz z Wisłą Kraków. Nie wiedzi­ałam dawno tak źle gra­jącego Lecha. Były gorsze momen­ty wios­ną, ale szko­da nawet komen­tować to jak w spotka­niu z “Białą Gwiazdą” zaprezen­towali się poznaniacy.

W pier­wszej połowie wiśla­cy robili z Kole­jorzem, co chcieli. W środ­ku pola bry­lował Stil­ić. W drugiej być może i gra Lecha wyglą­dała lep­iej, poz­na­ni­a­cy rzu­cali się do sza­leńczych ataków, co przez kil­ka min­ut dawało im nawet remis i hon­orowy punkt, to jed­na dekon­cen­trac­ja i indy­wid­u­alne błędy spowodowały, że to Wisła wywiozła kom­plet punk­tów z Bułgarskiej.

Tren­er Mar­iusz Rumak kole­jny raz prze­for­sował lin­ię obrony. Chy­ba jeszcze w żad­nym ofic­jal­nym spotka­niu tego lata nasza druży­na w defen­sy­wie nasza druży­na nie zagrała takim samym ustaw­ie­niem. Jeśli Lech ma ambicję, a ma co roku, na mis­tr­zows­ki tytuł i  grę w fazie grupowej europe­js­kich pucharów, to najważniejsza jest stabilizacja.

Mecze Lech-Wisła dla kibiców z Poz­na­nia i Krakowa to zawsze dreszczyk dodatkowy emocji. W Kotle zade­bi­u­towało nowe nagłośnie­nie. Prowadzą­cy z per­spek­ty­wy każdego miejs­ca try­buny był znakomi­cie słyszal­ny. To dobrze wróży na kole­jne spotka­nia w prze­ci­wieńst­wie do postawy zawod­ników, którzy po prze­granym spotka­niu nawet nie mają odwa­gi pode­jść pod Kocioł. Szy­bkie podz­iękowa­nia za dop­ing i uciecz­ka — standard.

Kibole po raz kole­jny udowod­nili, że nie zapom­i­na­ją o żad­nych wydarzeni­ach his­to­rycznych dla naszego kra­ju. Na pło­cie rozwiesili trans­par­ent “Warsza­wa’ 44. Pamiętamy”.