Maćczak: Klub walczący o mistrzostwo Polski to nie jego poziom

Koniec roku to doskon­ały czas na pod­sumowa­nia. W Lechu Poz­nań w ostat­nim okre­sie bard­zo dużo się dzi­ało. O jego pod­sumowanie poprosil­iśmy trzech dzi­en­nikarzy sportowych zaj­mu­ją­cych się Kole­jorzem. Dzisi­aj pora na część pier­wszą, a w niej Woj­ciech Maćczak — redak­tor por­talu ekstraklasa.net.

Piłkarze na jakie pozy­c­je powin­ni trafić zimą do Lecha?

Woj­ciech Maćczak (redak­tor por­talu Ekstraklasa.net) — Pri­o­ry­tetem jest sprowadze­nie skutecznego sna­jpera. Obec­ni w kadrze klubu napast­ni­cy nie gwaran­tu­ją reg­u­larnego zdoby­wa­nia goli, dlat­ego Lechowi potrzeb­ny jest człowiek, potrafią­cy wyko­rzys­tać więcej sytu­acji niż cho­ci­aż­by Zaur Sada­jew. Poza tym chci­ałbym zobaczyć w klu­bie nowego defen­sy­wnego pomoc­ni­ka, bo póki co gra w tej for­ma­cji w dużej mierze uza­leżniona jest od Łukasza Trał­ki. Przy­dał­by mu się jak­iś solid­ny zastępca.

Którzy zawod­ni­cy obec­nej kadry powin­ni pożeg­nać się z zespołem?

Na pewno odchodzi Hubert Wołąkiewicz i moim zdaniem jest to dobra decyz­ja. W ostat­niej rundzie zal­iczył drasty­czny zjazd formy, prze­grał rywal­iza­cję o miejsce w składzie i jego czas w Poz­na­niu dobiegł koń­ca. Kole­jnym, które­mu klub powinien podz­iękować za współpracę, jest Vojo Ubi­parip. Cały czas odnoszę wraże­nie, że Serb miał masę pecha i tak naprawdę pod­czas swo­jego poby­tu w Lechu nie zdołał pokazać pełni swoich umiejęt­noś­ci, jed­nak pamię­ta­jmy, że miał na to aż cztery lata. Dłużej już czekać nie moż­na. Poza tym z klubu powinien ode­jść Szy­mon Drew­ni­ak – sądzę, że klub wal­czą­cy o mis­tr­zost­wo Pol­s­ki to nie jego poziom.

Maciej Sko­rża przez cztery miesiące pra­cy w Lechu testował młodych zawod­ników. Który z nich powinien dostać szanse gry w pier­wszym zespole?

Sko­rża częś­ciej niż jego poprzed­nik zapraszał na trenin­gi zawod­ników z zespołu rez­erw i liczę na to, że 2–3 z tych piłkarzy dołączy do kadry pier­wszego zespołu. Oczy­wiś­cie to tren­er najlepiej wie, kto zasłużył na takie wyróżnie­nie, jed­nak gdy­bym to ja miał wybier­ać, to chci­ałbym, by szan­sę dostał Niklas Zul­ci­ak. Ten utal­en­towany zawod­nik zna­j­dował się już w kręgu zain­tere­sowań poprzed­niego sztabu szkole­niowego, był zapraszany na trenin­gi, ale na stałe nie zdołał zała­pać się do kardy. Może ter­az uda mu się przekon­ać trenerów?

Jaki Lech powinien postaw­ić przed sobą cel wios­ną? Wal­ka o puchary czy mimo wszys­tko mistrzostwo?

Celem takiego klubu jak Lech musi być mis­tr­zost­wo Pol­s­ki, to nie ule­ga wąt­pli­woś­ci. Fakt, że nie będzie łat­wo go osiągnąć, jed­nak sądzę, że przy mądrych decyz­jach pod­czas okien­ka trans­fer­owego, jak najbardziej pozosta­je w zasięgu Kole­jorza. Pod­sta­wowym atutem głównego rywala do tytułu, czyli oczy­wiś­cie Legii, jest sil­na i przede wszys­tkim sze­ro­ka kadra. Chci­ałbym, by Sko­rża miał wios­ną podob­ny kom­fort przy usta­la­niu składu, jak jego kole­ga po fachu z Warszawy.

Który z bramkarzy powinien wios­ną bronić w Lechu — Burić, Gos­tom­s­ki czy Kotorowski?

Staw­iam na Jas­mi­na Buri­cia. Przed prob­le­ma­mi zdrowot­ny­mi był pewnym punk­tem Lecha i jed­nym z najlep­szych bramkarzy ligi, a w ostat­nich spotka­ni­ach jesieni udowod­nił, że pod­czas wiz­yt w gabi­ne­tach lekars­kich nie zapom­ni­ał, jak gra się między słup­ka­mi. Maciej Gos­tom­s­ki to niezły bramkarz, jed­nak póki co umiejęt­noś­ci­a­mi prze­gry­wa z Boś­ni­akiem. A Kotorowi bliżej chy­ba na ławkę tren­er­ską niż na boisko.

Czy jest w Lechu piłkarz, który zasługu­je na szczególne pochwały?

Dla mnie najwięk­szym odkryciem rundy jesi­en­nej jest Tomasz Kędzio­ra. Chylę czoła przed tym chłopakiem, przez ostat­nie półrocze zro­bił ogrom­ny postęp i jest w zasadzie nie do wyję­cia ze składu Lecha. Pewny w obronie, częs­to podłącza się w akc­je ofen­sy­wne, do tego dołożył dwa gole w lidze. A poza tym pokazał fajny charak­ter, częs­to  to on mobi­li­zował do wal­ki starszych kolegów. Na pochwały zasłużył również Darko Jevtić – pokazał ogrom­ny potenc­jał i mam nadzieję, że Lech zdoła zatrzy­mać go u siebie. Poza tym za końcówkę rundy chci­ałbym wyróżnić Paulusa Ara­ju­uriego. Wcześniej przy­trafiło mu się sporo błędów i gaf, jed­nak gdy zaczął reg­u­larnie grać, stał się pewnym punk­tem defen­sy­wy. Twardy, nieustę­pli­wy, skuteczny – nowy Arboleda?