Wola walki i siła drużyny. Oceny po meczu z Lechią Gdańsk

Mecz na pewno kibiców nie zach­wycił. Tylko łut szczęś­cia zapewnił pełną pulę punk­tów we wczo­ra­jszym spotka­niu. Wszyscy zre­ha­bil­i­towali się przy zwycięskiej bram­ce, która na pewno będzie jeszcze wspom­i­nana przez bard­zo dłu­gi czas. Zaprasza­my do zapoz­na­nia się z oce­na­mi piłkarzy po meczu z Lechią Gdańsk.

Burić – 5

Ciężko znaleźć wiele pozy­ty­wów w grze Buri­cia. Na minus moż­na zal­iczyć mu brak pewnych wyjść przy stałych frag­men­tach gry. Nie decy­dował się na nie instynk­town­ie, co skutkowało ich brakiem, albo wyjś­ciem w nieod­powied­nim momen­cie. Kole­jną rzeczą, która nie prze­maw­iała za bramkarzem Lecha były złe wznowienia po odzyska­niu pił­ki. Fut­bolówka częs­to lądowała pod noga­mi prze­ci­wników. Jeśli chodzi o stra­coną bramkę, to nie moż­na za nią winić Buricia.

Kędzio­ra – 5

Zawod­nik, który chci­ał wnieść w meczu pewną jakość. Jed­nak prze­cięt­ność całego zespołu przez więk­szość meczu rzu­towała także na prze­cięt­noś­ci tego konkret­nego zawod­ni­ka. Wielkim plusem była ambic­ja przy akc­jach ofen­sy­wnych. W pamię­ci zapa­da szczegól­nie jed­na sytu­ac­ja, gdy prze­biegł sprint­em kilka­dziesiąt metrów, żeby dostać prostopadłe podanie, jed­nak biegł na dar­mo, ponieważ zagranie było niecelne.

Kamińs­ki – 5

Przy nieko­rzyst­nym wyniku zachowywał się, jak rasowy pomoc­nik. Pewnie wszedł w pole karne i zaczął… dry­blować. Chęć wygra­nia meczu i przy­czynienia się do zwycięst­wa nie odzwier­cied­lała zachowa­nia „Kamy­ka” w obronie. Na pewno mógł wnieść więcej jakoś­ci w defen­sy­wie, czego we wczo­ra­jszym meczu brakowało.

Kadar – 4

Nie był to dobry mecz w wyko­na­niu defen­so­ra. Liczne błędy krycia. Moż­na to było zobaczyć przy stra­cie bram­ki. W tej sytu­acji troszkę zas­pał i nie wyskoczył w tem­po do zawod­ni­ka goś­ci. Ten bez więk­szych prob­lemów skierował piłkę do siat­ki. Kadarowi zarzu­cić moż­na też wiele bard­zo ryzykownych i nieod­powiedzial­nych inter­wencji. Wśl­iz­gi w polu karnym i zabawa z piłką na włas­nej połowie. W następ­nych meczach Kadar musi to zmienić.

Dou­glas – 5

Ciężko ocenić Szko­ta. Niby podłączał się w akc­je ofen­sy­wne, nie bał się poje­dynków jeden na jeden, dobrze dośrod­kowywał, a jed­nak w obronie po pros­tu sobie nie radz­ił. Prze­gry­wał wiele poje­dynków, dawał nabier­ać się na proste dry­blin­gi, niepotrzeb­nie faulował. Trze­ba to po pros­tu wypośrod­kować, wszys­tko wyrów­nać. Ubyt­ki w defen­sy­wie, ale dobre zachowanie w ofen­sy­wie. Oce­na wyjś­ciowa będzie chy­ba najbardziej sprawiedliwa.

Dud­ka – 3

To już kole­jny mecz z kolei, gdy Dud­ka dosta­je wcześnie upom­nie­nie od sędziego i nic sobie z tego nie robi. Nikt nie miał­by pre­ten­sji do sędziego, gdy­by Lech mecz ten skończył w dziesiątkę. Przez całą drugą połowę ciężko pra­cow­ał na czer­woną kartkę. Tylko łut szczęś­cia spraw­ił, że drugiej żółtej kart­ki nie otrzy­mał. Poza tym bard­zo częs­to gubił się na boisku, nie potrafił zrozu­mieć się z Trałką. Zdarzyło się, że we dwóch biegli do jed­nej pił­ki i nie potrafili jej prze­jąć. Bard­zo zły występ.
Trał­ka – 4

Niby się starał, niby wal­czył, był zawz­ię­ty, ale nie wychodz­iło mu wiele. Źle oce­ni­ał sytu­acje na boisku. I pomi­mo kilku otwier­a­ją­cych podań i asysty drugiego stop­nia, nie pokazał się z dobrej strony.

Jevtić – 5

Pow­tarzał stare schematy: wiele dry­blingów i poda­nia, które miały zach­wycać. I cho­ci­aż kil­ka razy się udało, to moż­na było słyszeć na try­bunach jęki niezad­owole­nia. Na wiel­ki plus odbiór i asys­ta przy pier­wszej bram­ce. W tej akcji pokazał wielką przy­tom­ność umysłu.

Hamalainen – 6

Pan Piłkarz. Nieje­den napast­nik nie pow­sty­dz­ił­by się tak pięknego, tak wyk­wint­nego strza­łu. Uderze­nie z serii: cudo, ale jak­byś nie trafił, to byśmy wszyscy marudzili. Na szczęś­cie wpadło. Później Fin trochę zgasł, nie miał tak wielkiego wpły­wu na grę ofensywną.

Pawłows­ki – 5

Widzi­ał bard­zo dużo przez cały mecz. Moż­na przy­pom­nieć sytu­acje z 7. min­u­ty, gdy ide­al­nie obsłużył Roba­ka prostopadłym podaniem. Dru­ga połowa nie była już tak dobra, jed­nak nadal chci­ał wiele wnieść. Zdarza­ły mu się głupie straty, które stwarza­ły wielkie niebez­pieczeńst­wo przy bram­ce Buricia.

Robak – 6

Myślisz napast­nik, mówisz gole. Gdy­by nie zwycięs­ka bram­ka, oce­na Roba­ka była­by na pewno niższa. Przez 90 min­ut miał min­i­mum trzy wyśmien­ite okaz­je, by wpisać się na listę strzel­ców. Na szczęś­cie udało mu się wyko­rzys­tać czwartą po pięknej akcji całego zespołu. Na pomec­zowej kon­fer­encji pra­sowej, tren­er Sko­rża powiedzi­ał, że to spotkanie było najlep­szym meczem w wyko­na­niu Roba­ka. Trud­no się nie zgodz­ić – pier­wsza bram­ka w barwach klubu. Jed­nak po zawod­niku tak topowej drużyny moż­na oczeki­wać na pewno o wiele więcej.

Lovren­ci­cs – 5

Przez pier­wsze kil­ka min­ut po wejś­ciu na boisku wdawał się w nieu­dane dry­blin­gi, co szkodz­iło całej drużynie. Szy­bko się jed­nak zre­ha­bil­i­tował i zaczął napędzać ata­ki Lecha. Dobry wys­tęp, jak na czas spęd­zony na boisku.

Formel­la – 6

Tak powinien wyglą­dać każdy zawod­nik, który wchodzi z ław­ki, by pomóc drużynie. Ogrom­na wola wal­ki i do tego mały udzi­ał przy zdoby­ciu zwycięskiej bram­ki. Po takiej zmi­an­ie na pewno w szat­ni usłyszał słowa pochwały od trenera.

Thoma­l­la – 6

To jego przy­tom­ność umysłu i chęć staw­ia­nia dobra drużyny pon­ad dobro indy­wid­u­alne przy­czyniło się do zdoby­cia pełnej puli punk­tów w tym meczu. 7 na 10 piłkarzy mając taką pozy­cję, jaką miał Thoma­l­la po zagra­niu Trał­ki pokusił­by się na strzał. Dojrza­łość młodego napast­ni­ka poz­woliła mu dostrzec lep­iej ustaw­ionego kolegę, który musi­ał tylko dołożyć nogę, by pił­ka zatrzepotała w siatce. Ale i tak wszyscy wiemy, że Thoma­l­la jeszcze w pełni nie zaprezen­tował swo­jego potencjału.