Kopaczu, działaczu, trenerze — czy wam nie żal?

Obudz­iłem się z gigan­ty­cznym kacem. Wiem, wczo­raj był piątek, ale wbrew pozorom to jedynie kac moral­ny. Wys­tęp Lecha w Szczecinie był tak skan­dal­iczny, że najlepiej go pom­inąć. Słynne „wstyd, żena­da, kom­pro­mi­tac­ja, hań­ba, fra­jer­st­wo, nie wraca­j­cie do domów” najlepiej odd­ało­by to co się stało na Twardowskiego.

„Kole­jorz” nie odro­bił lekcji i został za to solid­nie skar­cony. Myślę, że to dobrze, bo od cza­su do cza­su kubeł zim­nej wody na otrzeźwie­nie jest potrzeb­ny, ale nie z tym zarzą­dem. Klub prowadzą oso­by, które nie mają więk­szego poję­cia o futbolu.

Czy wczo­raj w Lechu nie brakowało na boisku Murawskiego? Rumak powie, że nie – a doskonale pamię­tamy, że kiedy jesienią był kon­tuzjowany tren­er co chwila pod­kreślał, że to ważny zawod­nik. Zmieniło się coś od tego cza­su? Jedynie to, że chłopak postaw­ił na swoim — powiedzi­ał co sądzi o tren­erze Cyraku i podob­nie jak Ślusars­ki został za to skar­cony. Brak Murawskiego był widoczny, bo prob­le­mem nie była tylko i wyłącznie fatal­na postawa defen­sy­wy, ale również to, że Lech tracił dużo piłek w środ­ku pola. To pier­wszy jas­ny syg­nał, że Muraws­ki był ważnym piłkarzem, a takich — obaw­iam się — będzie jeszcze sporo.

Lech nie odro­bił też lekcji związanej z anal­izą grą Pogo­ni. Robak sześć bramek w tym sezonie zdobył, wyprzedza­jąc obrońcę po poda­niu z prawej strony boiska. To wypra­cow­any schemat znacznie częś­ciej stosowany przez Pogoń. Nie wiedzieli o tym anal­i­ty­cy Lecha, bo są słabi czy dlat­ego, że nie oglą­dali tych meczów?

Rumak po spotka­niu powiedzi­ał, że nie zasługu­ją na grę z herbem Lecha. Fajnie to brz­mi, pewnie trafia do kibiców, ale oni wolą oglą­dać efek­ty pra­cy i postęp. Wczo­raj go nie było widać. Moż­na nato­mi­ast wyciągnąć wnios­ki z tego spotka­nia. Dobra postawa Kow­nack­iego powin­na skutkować tym, że w kole­jnym meczu wyjdzie od początku. Sko­ro dobrze się zaprezen­tował to dlaczego nie? Szko­da jed­nak, że znów zagramy z Teodor­czykiem albo Hamalainen­em, który jest za wol­ny i łat­wo go przepchnąć.

W Anglii jest fajny zwyczaj. Po meczu wysoko prze­granym piłkarze spon­soru­ją kibi­com wyjazd na kole­jne spotkanie. W Szczecinie było 1000 kibiców Lecha. Ciekawe czy kopaczy stać będzie na to, aby w ten sposób przeprosić wszys­t­kich, którzy byli na miejs­cu i na żywo musieli oglą­dać tę błazenadę.

Dla Rutkows­kich wczo­ra­jsza poraż­ka powin­na być jed­ną z najbardziej dotk­li­wych lekcji ze wszys­t­kich doty­chczas odby­tych pod­czas dzi­ała­nia w Poz­na­niu. Bo cztere­ma bramka­mi ostat­ni raz Lech prze­grał we wrześniu 2007 roku — z Wisłą za sprawą Emil­iana Dol­hy 4:0 do prz­er­wy. Wcześniej w kwiet­niu 2006 roku. Z Wisłą Płock i również w sto­sunku 5:1. Nadal mamy w pamię­ci wygraną w Krakowie 6:1, ale podob­nie będzie z piątkowym spotkaniem. Teodor­czyk powiedzi­ał­by pewnie, że „życie jest walką”. Tylko tę walkę trze­ba pokazać na boisku, a nie jedynie o niej mówić i pisać.