Oceniamy lechitów po wygranej z Wisłą: Zachwycający Wilusz, solidny Tetteh i Makuszewski w formie

Lech Poz­nań pozostał w walce o mis­tr­zost­wo Pol­s­ki do ostat­niej kole­j­ki, zwycięża­jąc z Wisłą Kraków 2:1 na włas­nym sta­dion­ie. Zobacz, jak oce­nil­iśmy zwycięzców tego starcia.

Najlep­szy lechi­ta — Maciej Makuszewski

Śred­nia ocen- 7,14

Matus Put­nocky — 7 

Słowak roze­grał kole­jne dobre zawody. Już od początku spotka­nia dał syg­nał wiślakom, że nie będzie łat­wo go pokon­ać, broniąc uderze­nie Patry­ka Małeck­iego. Nieste­ty, popełnił błąd, źle oblicza­jąc lot pił­ki. Przeszkodz­ił tym Kostevy­chowi w inter­wencji i w efek­cie pił­ka trafiła do Rafała Boguskiego. Ten pokazał, że jeśli umie się wyko­rzys­tać błąd rywala, to nawet zdoby­wanie bram­ki nie należy do najtrud­niejszych zadań.

Po prz­er­wie „Puto” był jeszcze bardziej skon­cen­trowany, a co najważniejsze — miał ogromne szczęś­cie. Dwukrot­nie od straty bram­ki ratował go bowiem słupek.

Tomasz Kędzio­ra — 6

Kilkukrot­nie zgu­bił krycie, co wynikało także z nieporozu­mień komu­nika­cyjnych pomiędzy prawym obrońcą Lecha a Janem Bed­narkiem. Takie błędy dzi­wią, bo prze­cież za niespeł­na miesiąc ta dwój­ka zawod­ników będzie stanow­ić o sile pol­skiej młodzieżów­ki pod­czas Mis­tr­zostw Europy.

Jan Bednarek — 7

Stop­er Kole­jorza zdawał się być nieco elek­tryczny szczegól­nie w pier­wszej połowie. Po zmi­an­ie stron moż­na było dostrzec poprawę i zal­iczał co raz więcej skutecznych interwencji.

Maciej Wilusz — 8

Mimo, że z powodu urazu zagrał tylko 45 min­ut, moż­na go zal­iczyć do jed­nego z najlep­szych lechitów na boisku niedziel­nego wiec­zoru. Zawsze był szyb­szy od rywala, przewidy­wał i doskonale czy­tał grę Wisły. Co więcej, kole­jny mecz z rzę­du znalazł się w sytu­acji strz­eleck­iej po stałym frag­men­cie gry, ale znów nie udało mu się zdobyć pier­wszego gola w barwach Kole­jorza. Pod skrzy­dła­mi tren­era Nena­da Bjel­i­cy, 28-latek odblokował się, nabrał pewnoś­ci siebie, opuś­cił go pech i zaczął grać bard­zo skutecznie i wid­owiskowo. Oby Lech przedłużył z nim kontrakt…

Volodymyr Kostevych — 6

Po nien­ajlep­szym wys­tępie w ubiegło­ty­god­niowym meczu z Lechią, Kostevych nieco się uspokoił, ale nie moż­na powiedzieć, że zagrał bard­zo dobre spotkanie. Zdarza­ły mu się rażące błędy. Na przykład w pier­wszej połowie, gdy Patryk Małec­ki niepil­nowany odd­ał strzał z miejs­ca, w którym powinien się zna­j­dować Ukrainiec.

Abdul Azz­iz Tet­teh — 8

Ghańczyk zal­iczył solid­ny wys­tęp, udowad­ni­a­jąc, że gra od pier­wszej min­u­ty daje mu sporo pewnoś­ci siebie. Gra­jąc w pier­wszym składzie Tet­teh jest w stanie zaofer­ować o wiele lep­szą grę, aniżeli wchodząc z ław­ki. Być może czarnoskóry pomoc­nik okaże się najwięk­szym wygranym kon­flik­tu tren­era Bjel­i­cy z Łukaszem Trałką i częś­ciej będzie stanow­ił o sile środ­kowej for­ma­cji lechitów.

Maciej Gajos — 8

Znów pokazał, że jest w niezłej formie i że jest głównym filarem drużyny tren­era Nena­da Bjel­i­cy. Daje zespołowi mnóst­wo pożytku zarówno w defen­sy­wie jak i w fazie atakowa­nia. Tym bardziej szko­da, że z najważniejszego meczu sezonu wyk­luczyć go może kontuzja.

Maciej Makuszews­ki — 9

Kole­jny lechi­ta, który od kilku spotkań daje znać o swo­jej wysok­iej formie. Nic dzi­wnego, że najpewniej w Lechu zostanie na kole­jne sezony. O jego wyśmien­itej formie świad­czy nie tylko gol, który zdobył dzię­ki swo­jej szy­bkoś­ci, sprycie i walecznoś­ci, ale także to, jak wiele prob­lemów spraw­ia swoim rywalom. Świad­czą o tym żółte kart­ki, które hur­towo zara­bia na rywalach.

Radosław Majew­s­ki — 8

Wresz­cie raczej przyspieszał grę Lecha a niżeli ją spowal­ni­ał. Jego współpra­ca z Darko Jevti­ciem wyglą­da znacznie bardziej obiecu­ją­co, niż z Radutem. Majew­s­ki otworzył wynik spotka­nia pre­cyzyjnym strza­łem po zie­mi, po akcji, którą sam wykre­ował do spół­ki z Daw­i­dem Kownackim.

Darko Jevtić - 7

Dobrze, że wresz­cie wró­cił do pier­wszego składu, bo robi sporą różnicę. Jego kreaty­wność i umiejęt­noś­ci tech­niczne upięk­sza­ją grę Lecha i przy­jem­nie się spoglą­da na jego poczy­na­nia. Tym bardziej cieszy, że postanow­ił przedłużyć kon­trakt z Lechem.

Daw­id Kow­nac­ki — 6

Stra­towany przez gra­jącego na grani­cy faulu Głowack­iego. Sędzia Złotek pozwalał stoper­owi Wisły na bard­zo dużo, a jak wiado­mo, Kow­nac­ki nie jest zawod­nikiem bazu­ją­cym na swo­jej fizy­cznoś­ci. Mimo wszys­tko, 20-latek wal­czył, ile sił w nogach, ale nie to wystar­czyło, by zagroz­ić Łukas­zowi Załusce. Warto jed­nak odno­tować, że wychowanek Lecha zal­iczył asys­tę przy pier­wszej bramce.

Lasse Nielsen — 7

Wszedł na boisko po prz­er­wie, zmieni­a­jąc kon­tuzjowanego Macie­ja Wilusza i szy­bko zamel­dował się swoim prz­er­aża­ją­co głośnym okrzykiem „come on boys!”. Duńczyk znalazł się w trud­nej sytu­acji, jaką jest wejś­cie do zgranego bloku defen­sy­wnego pod­czas spotka­nia. Spełnił swo­je zadanie, a nas może jedynie cieszyć, że tren­er Bjel­i­ca ma swoich szere­gach trzech równych obrońców.

Łukasz Trał­ka — 7

Po meczu z Wisłą sporo się mówi o jego kon­flik­cie ze szkole­niow­cem lechitów w spraw­ie Szy­mona Pawłowskiego. Mówi się, że Trał­ka nie zagrał od pier­wszej min­u­ty w meczu z Wisłą, bo postaw­ił się po stron­ie miz­ernego w tym sezonie skrzy­dłowego Lecha. Abstrahu­jąc, od spraw poz­aboiskowych, w meczu kap­i­tan Lecha wyglą­dał bard­zo dobrze.

Marcin Robak — 6

Decyzją tren­era Bjel­i­cy rozpoczął mecz na ław­ce, a gdy wchodz­ił na boisko, nie był już samot­nym lid­erem klasy­fikacji strzel­ców. W tym cza­sie dogo­nił go bowiem Mar­co Paixao i obaj napast­ni­cy mają na swoim kon­cie 18 bramek. Robak nie był w stanie odpowiedzieć na tę sytu­ację bramką, ale mamy nadzieje, że nastąpi to już w przyszłym tygodniu.

Karol Jaroni