Dekady Lecha: Lata 20-ste, trudne początki

Do 90-roczni­cy pow­sta­nia Lecha Poz­nań pozostało jeszcze trochę cza­su, ale już ter­az chce­my z Wami cofnąć się w przeszłość i przy­pom­nieć o ważnych wydarzeni­ach, jakie miały miejsce w tym okre­sie. Jed­ną z inic­jatyw jest przed­staw­ian­ie kole­jnych dekad his­torii naszego klubu. Zaczy­namy od pier­wszej, czyli lat 1922–1929.

His­to­ria Lecha Poz­nań rozpoczęła się w niedzielę 19 mar­ca 1922 roku, kiedy to poz­nańs­ki Z.O.P.N. zare­je­strował pięć klubów sportowych w tym Lut­nię Dębiec, która jest pro­to­plas­tą dzisiejszego „Kole­jorza”. Na początku lat 20-tych Z.O.P.N. zrzeszał aż trzy­dzieś­ci trzy klu­by, które funkcjonowały w Poz­na­niu, a także jego okoli­cach. Wtedy w planach nie było jeszcze pro­to­plas­ty dzisiejszego Lecha Poznań.

Pomysło­daw­cą nazwy zespołu był jego skarb­nik Jan Dyz­man, śpiewa­ją­cy hob­bisty­cznie w chórze o nazwie Lut­nia i taką też nazwę zapro­ponował dla klubu sportowego. Została ona zaak­cep­towana przez kolegów z zespołu, choć już w sierp­niu (4 sierp­nia) tego samego roku zmieniono ją. Towarzyst­wo Sportowe Liga Dębiec cały czas sku­pi­ało wokół siebie młodzież związaną z tą pod­poz­nańską osadą.

Pier­wszym preze­sem klubu był Jan Nowak, ale po kilku miesią­cach pełnienia tej funkcji został wcielony do wojs­ka i musi­ał zrezyg­nować. 4 sierp­nia, a więc wtedy kiedy zde­cy­dowano i zmi­an­ie nazwy klubu, powołano na stanowisko Antoni Stachowski.
Pier­wszym obiek­tem, na którym roz­gry­wano mecze był sta­dion przy dzisiejszej ul. Grzy­bowej. W 1922 roku Lut­nia Dębiec wydzierżaw­iła na 12 lat plac od rodziny Wicherkiewiczów.

Na samym początku zespół roz­gry­wał jedynie mecze towarzyskie. Zdaniem kro­nikarzy naszego klubu jego pier­wszym rywalem była Spar­ta Poz­nań, spotkanie odbył się 17 wrześ­nia 1922 roku i zakończyło się wynikiem 1:1. Niespeł­na trzy lata później Towarzyst­wo Sportowe Liga Dębiec rozpoczęło zma­gania o mis­tr­zost­wo C‑klasy.

29 czer­w­ca 1924 roku ten zespół zade­bi­u­tował w roz­gry­wkach ligowych, pokonu­jąc na Wildec­kich Bło­ni­ach Ruch Poz­nań 5:3. Wynik tego mecz został jed­nak zwery­fikowany na 3:0, ponieważ dopa­tr­zono się niepraw­idłowoś­ci w składzie przeciwnika.

Podob­nie jak inne klubu Towarzyst­wo Sportowe Liga Dębiec miała prob­lem z płace­niem obow­iązkowych składek i na pewien okres została zaw­ies­zona przez Z.O.P.N. W sty­czniu 1925 roku osa­da Dębiec została admin­is­tra­cyjnie włąc­zona do Poz­na­nia, a klub zmienił nawę na Towarzyst­wo Sportowe Liga Poznań.

W tym okre­sie cały czas dochodz­iło do zmi­an we władzach klubu. W 1925 roku jego preze­sem został Leon Now­ic­ki, którego po kilku miesią­cach zastąpił Stanisław Derez­ińs­ki. Wtedy właśnie pro­to­plas­ta Lecha Poz­nań stawał się jed­nym z czołowych zespołów w swoim okręgu.

W 1927 roku wygrał 17 z 22 meczów (trzy zremisował), a w jed­nym z nich, 10 kwiet­nia 1927 roku, Towarzyst­wo Sportowe Liga Poz­nań wygrało z Heliosem Czempin 9:0, a sie­dem bramek zdobył Łuc­jan Kunz. To najlep­szy wynik osiąg­nięte przez zawod­ni­ka naszego zespołu w 90-let­niej his­torii, który wiele lat później wyrów­nał Włodz­imierz Jakubows­ki. Towarzyst­wo Sportowe Liga Poz­nań w tym sezonie uzyskało awans do B‑klasy.

W tym samym cza­sie utwor­zono zespół rez­er­wowy, co jeszcze bardziej wzmogło rywal­iza­cję. Zawod­ni­cy wys­tępu­ją­cy w tym klu­bie grę trak­towali jed­nak jako pro­mocję i okazję do jego zmi­any na inny, w którym otrzy­mal­i­by etat pra­cown­iczy za grę w drużynie. W przy­pad­ku Towarzyst­wa Sportowego Liga Poz­nań nie mogli o tym marzyć, choć takie plany miał prezes, Stanisław Dereziński.

W 1928 roku roz­gry­w­ki B‑klasy były dość moc­no rozbu­dowane, stwor­zono bowiem pięć grup elim­i­na­cyjnych. Na tym etapie Towarzyst­wo Sportowe Liga Poz­nań grało bard­zo dobrze, dwa razy zaj­mu­jąc drugie miejsce, prze­gry­wa­jąc jedynie ze zwycięz­ca­mi grup (1928, 1929).

Towarzyst­wo Sportowe Liga Poz­nań, nie miały ofic­jal­nego godła oraz barw. Początkowo te drużyny wys­tępowały w czer­wonych koszulkach, które szyła fir­ma Bucher­ta z Dęb­ca. Niebieskie bar­wy pojaw­iły się dopiero po związa­niu się z kole­ją i przeprowadzce na sta­dion przy ul. Józe­fa Dzierżyńskiego, ale to nastąpiło dopiero w lat­ach 30-tych.